Μήπως έχει έρθει η ώρα για μια σοβαρή καμπάνια ενάντια στη θρησκεία;

Η κατάσταση έχει πραγματικά ξεφύγει με τη ραγδαία άνοδο της δεξιάς και της ακροδεξιάς παγκοσμίως. Το μέλλον διαγράφεται πιο ζοφερό από ποτέ. 

Στον ελλαδικό χώρο έχουμε μια καθαρή κυριαρχία της δεξιάς αν και με όλα αυτά που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια ο κόσμος θα έπρεπε να έχει αγκαλιάσει τις αναρχικές / αντιεξουσιαστικές ιδέες.

Είναι φανερό ότι ο χώρος δεν τραβάει νέο κόσμο. Δεν εμπνέει σχεδόν κανέναν. Γιατί άραγε; Προσωπικά με βάση τις εμπειρίες μου έχω φτάσει στο συμπέρασμα ότι η θρησκεία ευθύνεται σε τεράστιο βαθμό για το μίσος του περισσότερου κόσμου απέναντι στον αναρχισμό και τους αγωνιστές του α / α χώρου.
Οι σύντροφοι / ισσες που ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα αδυνατούν να κατανοήσουν το πόσο μεγάλη επιρροή ασκεί η θρησκεία στην επαρχία. 

Όταν περνάς το χρόνο σου στα Εξάρχεια και στα διάφορα στέκια του χώρου συναναστρεφόμενος – η αποκλειστικά με άτομα που δηλώνουν άθεα ή άθρησκα τότε χάνεις την αίσθηση του τι ισχύει στα υπόλοιπα τμήματα της κοινωνίας. Δε βλέπεις την πλύση εγκεφάλου που υφίσταται ο απλός κόσμος από το παπαδαριό.

Έχω περάσει σχεδόν όλη μου τη ζωή στην επαρχία και γνωρίζω από πρώτο χέρι τι κατάσταση επικρατεί. Μιλάμε για σαπίλα! Η αξία σου ως άτομο μετριέται με βάση το πόσα χρήματα βγάζεις, τι περιουσία διαθέτεις, πόσο θρήσκος είσαι, αν είσαι παντρεμένος – η και πόσα παιδιά έχεις. Αν δε χωράς στο καλούπι του ευκατάστατου, θρήσκου οικογενειάρχη τότε απλά τη γάμησες!

Αν δε θεωρείσαι άτομο της εκκλησίας οι απόψεις σου και οι ιδέες σου απορρίπτονται χωρίς δεύτερη κουβέντα. 

Όσο καλά και να είναι αυτά που προτείνεις, όσο λογικά και να είναι τα επιχειρήματά σου δεν έχεις καμία τύχη αντιμέτωπος – η με τους θρησκόληπτους.

Για αυτούς ό,τι δεν εγκρίνει η εκκλησία κάνει τζιζ. Από τη στιγμή που οι αναρχικοί – ές δεν είναι θρήσκοι – ες δεν έχουν την παραμικρή απήχηση στο μέσο επαρχιώτη. 

Στα αυτιά αυτών των ατόμων τα λεγόμενα των αναρχικών ακούγονται σαν παραληρήματα δαιμονισμένων γιατί σύμφωνα με τα πιστεύω τους αν δεν είσαι με το θεό τότε είσαι με το σατανά.

Αδυνατούν να καταλάβουν ότι ένας / μια άθεος / η δεν πιστεύει ούτε σε θεϊκές ούτε σε δαιμονικές δυνάμεις. Για αυτούς αν δεν είσαι της εκκλησίας τότε απλά είσαι για τα μπάζα και εσύ ως άτομο και όλα όσα πρεσβεύεις.
Έχω σιχαθεί να ακούω δηλώσεις του τύπου: «Είμαι περήφανος – η δεξιός – ά γιατί η δεξιά είναι του Κυρίου!», «Οι αριστεροί είναι αντίχριστοι. Και όλα τα καλά του κόσμου να μου προσφέρανε ποτέ δε θα τους στήριζα. Δεν κάνω συμφωνία με το διάβολο!» , «Ο γιος μου / η κόρη μου θα παντρευτεί μια καλή κοπέλα / ένα καλό παιδί της εκκλησίας.» , «Φυσικά και ψηφίζω ΝΔ! Με ποιους θα ήμουν; Με τους αντίχριστους και τα φιλαράκια του Κουφοντίνα;» 

Είναι δυνατόν να περιμένει μετά ο αναρχικός χώρος υποστήριξη από κάτι τέτοιους; Αυτοί χαίρονται που είναι δούλοι και που θα παραμείνουν έτσι μέχρι να πεθάνουν!

Το χριστεπώνυμο ποίμνιο μπορεί να στηρίξει τα πιο βρωμερά και τρισάθλια άτομα, τις πιο εμετικές και απάνθρωπες ιδέες με μια μόνο προϋπόθεση: να προέρχονται από το χώρο της εκκλησίας. 

Αυτά που οι αναρχικοί – ές θεωρούν αυτονόητα, για τους ίδιους δεν είναι καθόλου αυτονόητα.

Πας να μιλήσεις για εξάλειψη των κοινωνικών και οικονομικών ανισοτήτων; Τους βρίσκεις απέναντι σου να λένε ότι ο θεός και μόνο ο θεός κανονίζει ποιος θα είναι πλούσιος και ποιος φτωχός και ότι εσύ δεν έχεις κανένα δικαίωμα να το αλλάξεις αυτό! Για αυτούς δεν υφίσταται εκμετάλλευση και αδικία. Επίσης σου λένε ότι η φτώχεια σε φέρνει πιο κοντά στο θεό και ότι είναι μια δοκιμασία για να φανεί αν αξίζεις μια θέση στον παράδεισο ή όχι.
Πας να μιλήσεις για οργάνωση της κοινωνίας με τρόπο που να επιτρέπει στον καθένα να απολαμβάνει τη ζωή του; Τότε γίνεται ξεκάθαρος ο μαζοχιστικός τρόπος σκέψης τους. Σου απαντούν ότι η ζωή δεν είναι για να τη χαίρεσαι αλλά για να περνάς διάφορες δοκιμασίες. Για εκείνους η ζωή πρέπει να είναι μια κοιλάδα πόνου και δακρύων όπου δοκιμάζεσαι και αν κρατήσεις την πίστη σου μέχρι τέλους μπορείς να ελπίζεις ότι θα ανταμειφτείς στη μετά θάνατον ζωή! Το να χαίρεσαι την επίγεια ζωή σου εδώ και τώρα είναι απλά απαράδεκτο!

Πας να μιλήσεις για καταπολέμηση του ρατσισμού και του εθνικισμού; Τότε θα σου πουν ότι οι ελληνορθόδοξοι είναι οι εκλεκτοί του θεού και όλοι οι υπόλοιποι είναι υπάνθρωποι! Γι' αυτό είναι δικαίωμα τους να φέρονται στους πρόσφυγες / μετανάστες σα να είναι σκουπίδια. Γι' αυτό είναι δικαίωμα τους να τους απελαύνουν / επαναπροωθούν, να τους κλείνουν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης ή να τους δολοφονούν. Από που κι ως που θα «μαγαρίζουν» οι αντίχριστοι τα «άγια» χώματα μας;

Πας να μιλήσεις για αντιμιλιταρισμό; Σε αυτή την περίπτωση οι αντιδράσεις τους χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Η μια είναι της μοιρολατρίας, η άλλη του φιλοπόλεμου τυχοδιωκτισμού. 

Οι μεν χέζονται πάνω τους μη γίνει πόλεμος και προσεύχονται στο θεό να τους φυλάει από κάτι τέτοιο. Ούτε γι' αστείο όμως δεν υποστηρίζουν τους αντιρρησίες συνείδησης ή τους αρνητές στράτευσης. Οι λόγοι ποικίλουν. Άλλοι φοβούνται μη θεωρηθούν αιρετικοί γιατί η αντίρρηση συνείδησης έχει ταυτιστεί με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και άλλοι βλέπουν κάθε αντιπολεμικό αγώνα ως μάταιο γιατί θεωρούν πως αν είναι κάτι να γίνει τότε θα γίνει και κανένας δε μπορεί να αλλάξει τη βούληση του Κυρίου. 

Οι δε περιμένουν πως και πως να κάνουν ντου στην Τουρκία να πάρουν την Πόλη γιατί πιστεύουν ότι έχουν το θεό με το μέρος τους και τη νίκη στο τσεπάκι.

Κανένας από τους πιστούς δε θεωρεί το στρατό πρόβλημα παρότι αποτελεί μια δολοφονική μηχανή. Αυτό συμβαίνει γιατί η εκκλησία ευλογεί το στρατό και καθαγιάζει τη στρατιωτική θητεία.
Είναι αδύνατο να είσαι αντιμιλιταριστής και πιστός χριστιανός ορθόδοξος ταυτόχρονα. Όταν οι νεοσύλλεκτοι αναγκάζονται να δώσουν θρησκευτικό όρκο υπακοής στις διαταγές των ανωτέρων τους αυτό σημαίνει ότι κάθε ανυπακοή απέναντι στο στρατό είναι συνάμα και ανυπακοή απέναντι στο θεό.
Όταν υπάρχουν «άγιοι» προστάτες του στρατού πως είναι δυνατόν ένας πιστός να στραφεί στον αντιμιλιταρισμό; Πως μπορεί κάποιος πχ. να μισεί το πολεμικό ναυτικό αλλά να σέβεται και να τιμάει τον «άγιο» Νικόλαο που είναι ο προστάτης του; Πως μπορεί κάποιος να μισεί το στρατό αλλά να σέβεται και να τιμάει την Παναγία που τον προστατεύει; Πολύ απλά δε γίνεται!

Όταν ζητάς από κάποιον να στραφεί ενάντια στο στρατό τότε αυτομάτως του ζητάς να στραφεί ενάντια στη θρησκεία που καθαγιάζει το στρατό. Υπάρχει περίπτωση ένας πιστός να κάνει κάτι τέτοιο; Ποτέ! Στα μάτια του θα είσαι ένας αντίχριστος και θα σε σιχαίνεται όσο τίποτα άλλο.

Οι αναρχικές ιδέες δεν έχουν καμία ελπίδα να ριζώσουν αν δεν απαλλαγούμε πρώτα απ' τη θρησκευτική πανούκλα. 

Οι άνθρωποι έρχονται σε επαφή με το δηλητήριο της θρησκείας από πολύ μικρή ηλικία και όταν πια ενηλικιωθούν οι απόψεις τους έχουν παγιωθεί σε τέτοιο βαθμό που είναι εξαιρετικά δύσκολο να αναθεωρήσουν.

Είναι καιρός να ασχοληθούμε σοβαρά με αυτό το θέμα ως κίνημα. Είναι απολύτως αναγκαίο να οργανώσουμε μια σοβαρή και με διάρκεια καμπάνια ενάντια στη θρησκεία. 

Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε τους ρασοφόρους να αποβλακώνουν και να φανατίζουν τη νέα γενιά; Μέχρι πότε θα ανεχόμαστε τους θρησκόληπτους ηλίθιους να κάνουν τα παιδιά σαν τα μούτρα τους και να καταστρέφουν κάθε ελπίδα για μια αξιοπρεπή ζωή σε μια ανθρώπινη κοινωνία;

Η θρησκευτική ανοησία πρέπει να τσακίζεται με το που εμφανίζεται προτού ριζώσει και αρχίσει να δίνει καρπούς. Όπου γίνεται θρησκευτική κατήχηση πρέπει να ακούγεται και ο αντίλογος μας. 

Από που κι ως που εμείς πρέπει να σωπαίνουμε μπροστά στα ψεύδη και τον παραλογισμό της θρησκείας; 

Όταν το μόνο που ακούγεται είναι ο μονόλογος των εξουσιαστών και των ρασοφόρων υπηρετών τους τότε είναι φυσικό κι επόμενο ο κόσμος να πιστεύει και να θεωρεί φυσιολογικά τα πιο παράλογα πράγματα. 

Πολύ καιρό τούς αφήσαμε το πεδίο ελεύθερο να αλωνίζουν και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε τώρα!

Θυμίζει σε τίποτα η τωρινή κατάσταση της κοινωνίας και της νεολαίας ειδικότερα τη μεγαλειώδη εξέγερση που ακολούθησε τη δολοφονία του Α. Γρηγορόπουλου; Αντί να κάνουμε ένα βήμα μπροστά έχουμε κάνει πολλά βήματα προς τα πίσω!
Μόνο αν φυτέψουμε το σπόρο της αμφισβήτησης στα παιδιά μπορούμε να ελπίζουμε σε μια γενιά ενηλίκων με κριτική σκέψη που θα στείλει το υπάρχον σύστημα στα τσακίδια!

Ψάχνοντας ανακούφιση απ' το άσθμα - Ο ρόλος των αντιβιοτικών στην πρόκληση άσθματος και αλλεργιών

Το παρακάτω μεταφρασμένο κείμενο μπορείτε να το βρείτε δημοσιευμένο στη διεύθυνση http://www.dramatic-asthma-relief.com.

Περιέχει κάποιες σημαντικές πληροφορίες που οι περισσότεροι γιατροί δε θα ήθελαν να γνωρίζετε γιατί έτσι θα κινδύνευαν να χάσουν την πελατεία τους. 

Η φροντίδα για την υγεία μας όμως παραείναι σημαντική για να την εμπιστευόμαστε στα χέρια των φαρμακευτικών εταιρειών και των πλασιέ τους που σκοπό δεν έχουν τη θεραπεία μας αλλά τα κέρδη τους.

Μέσα από μια σειρά μεταφρασμένων άρθρων που θα αναρτηθούν στο blog,θα αποκαλυφθούν μερικές απ' τις μεγαλύτερες απάτες όλων των εποχών όσον αφορά το χώρο της υγείας και των ιατρικών ερευνών και θα γίνουν γνωστές οι αληθινές αιτίες πολλών ασθενειών που μέχρι τώρα καλύπτονται από ένα πέπλο ομίχλης.

Τα τελευταία σαράντα χρόνια, η γενιά του 50 και τα παιδιά της έπαιρναν αντιβιοτικά σε τακτική βάση για να αντιμετωπίσουν τις μολύνσεις. 

Αυτή η κατάχρηση κατέληξε στη δημιουργία των υπερμικροβίων για τα οποία όλοι έχουμε διαβάσει στις εφημερίδες και τα οποία είναι επικίνδυνα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά. 

Πιθανώς να γνωρίζετε τώρα ότι μολυσματικοί μικροοργανισμοί και μύκητες που κάποτε ήταν θεραπεύσιμοι έχουν γίνει πολύ δυνατότεροι, ακόμα και θανάσιμοι επειδή έχουν μεταλλαχθεί σε ισχυρές, ανθεκτικές ποικιλίες λόγω της χρήσης των αντιβιοτικών.

Παρόλα αυτά, αυτό που πολλοί άνθρωποι και ο γιατρός σας ακόμα μπορεί να μη γνωρίζουν είναι ότι η χρήση αντιβιοτικών καταλήγει επίσης στην υπερανάπτυξη των μυκήτων και των ζυμομυκήτων στο εντερικό σύστημα. 

Εν τέλει αν αυτό δεν αντιμετωπιστεί σωστά, μπορεί το πρόβλημα να γίνει συστημικό, δηλαδή να επεκταθεί σε όλα τα οργανικά συστήματα του σώματος. 

Αυτή η υπερανάπτυξη των μυκήτων ή των ζυμομυκήτων προκαλεί την εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος, μια κατάσταση όπου καρκίνοι και άλλα παθογόνα νεοπλάσματα μπορούν να αναπτυχθούν. 

Ασθενείς που αναζητούν ανακούφιση απ' το άσθμα, θα ωφελούνταν γνωρίζοντας ότι ασθένειες όπως το άσθμα και οι αλλεργίες είναι το αποτέλεσμα της υπερανάπτυξης μυκήτων και ζυμομυκήτων - όπως του μύκητα Candida – στο εντερικό σύστημα που προκαλείται απ' τη συχνή χρήση αντιβιοτικών.

Τα συμπτώματα μιας υπερανάπτυξης μυκήτων μπορούν να περιλαμβάνουν τα εξής :

1.Κόπωση και θολούρα στη σκέψη

2.Λιγούρα για ζάχαρη, ψωμί και τροφές που  

   περιέχουν μύκητες

3.Φούσκωμα στην κοιλιά, αέρια ή πόνο στην κοιλιά
4.Ανικανότητα απώλειας βάρους
5.Κολπικές μολύνσεις, μολύνσεις στα γεννητικά    

   όργανα ή εξανθήματα που προκαλούν φαγούρα

6.Μια λευκή επικάλυψη πάνω στη γλώσσα

7.Ιγμορίτιδα
8.Απώλεια ενέργειας

Άλλες ασθένειες όπως το Σύνδρομο Ευερέθιστου Εντέρου ( IBS ) και η νόσος του Crohn έχουν σχέση με τη χρήση αντιβιοτικών. 

Επιπλέον, μελέτες έχουν δείξει ότι η χρήση αντιβιοτικών συνδέεται με την ανάπτυξη αλλεργιών, πυρετού εκ χόρτου και άσθματος στα παιδιά. 

Ιατρικοί σύλλογοι στη Βόρεια Αμερική, το Ηνωμένο Βασίλειο και την Αυστραλία είναι ενήμεροι γι' αυτό αλλά περιέργως πολλοί άνθρωποι και οι γιατροί τους δε φαίνεται να το γνωρίζουν. 

Παρά το πρόβλημα των υπερμικροβίων, οι ασθενείς φαίνεται να ζητάνε ακόμα τα αντιβιοτικά και οι γιατροί τους τα συνταγογραφούν υπερβολικά συχνά. 

Η θωράκιση του ανοσοποιητικού συστήματος μέσω μιας υγιεινής διατροφής, τακτικής άσκησης και αρκετής ανάπαυσης είναι συχνά όλο κι όλο αυτό που χρειάζεται για να καταπολεμήσουμε ή να προλάβουμε τις μολύνσεις.

Τα παιδιά που θεωρούνται ότι πάσχουν από βαρύ άσθμα έχουν σοβαρά συμπτώματα άσθματος όπως συριγμό και αναπνευστική ανεπάρκεια παρά το ότι παίρνουν σε καθημερινή βάση μεγάλες δόσεις εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών φαρμάκων. Πρόσφατη έρευνα αποκάλυψε ότι η μείωση της ροής του αέρα ή της χωρητικότητας των πνευμόνων είναι πιο σημαντική στους ενήλικες απ' ότι στα παιδιά με άσθμα. 

Αυτό δείχνει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της μείωσης της χωρητικότητας των πνευμόνων στους ενήλικες και του γεγονότος ότι υπέφεραν από βαρύ άσθμα ως παιδιά. 

Ακόμα πιο ενδιαφέρον είναι το ότι η μελέτη αποκάλυψε πως παρά τις μεγαλύτερες δόσεις εισπνεόμενων κορτικοστεροειδών και φαρμάκων για τον έλεγχο του άσθματος, τα παιδιά με βαρύ άσθμα είχαν μεγαλύτερη συχνότητα συμπτωμάτων την ημέρα όπως και νοσοκομειακής περίθαλψης κατά τη διάρκεια του περασμένου χρόνου. 

Επίσης τα παιδιά με βαρύ άσθμα έδειξαν σημαντικά χαμηλότερη πνευμονική λειτουργία σε σύγκριση με αυτά που είχαν ήπιο ή μέτριο άσθμα. 

Μια μείωση κατά 1% το χρόνο στην πνευμονική λειτουργία ήταν πιο πιθανή στα παιδιά που είχαν καθημερινά συμπτώματα άσθματος όπως συριγμό και βήχα συν μια ευαισθησία στα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα.

Αν τα αντιβιοτικά είναι απαραίτητα, πολλοί ασθενείς δεν ενημερώνονται για τους κινδύνους που κρύβουν και κυρίως για το πως να τους αντιμετωπίσουν. 

Όταν παίρνεις αντιβιοτικά, μια απ' τις παρενέργειες είναι ότι σκοτώνουν τα καλά βακτηρίδια ή τους γαλακτοβάκιλους που ζουν στο εντερικό σου σύστημα. 

Όταν αυτό συμβαίνει, ο μύκητας Candida βρίσκει το πεδίο ελεύθερο για να μεγαλώσει ανεξέλεγκτα και να προκαλέσει μια ανισορροπία.

Το αποτέλεσμα αυτής της ανισορροπίας μπορεί να είναι συμπτώματα αλλεργίας και άσθματος και άλλες ασθένειες. 

Προς τιμήν τους κάποιοι γιατροί συμβουλεύουν τους ασθενείς τους να καταναλώνουν γιαούρτι και να παίρνουν συμπληρώματα γαλακτοβάκιλου αμέσως μετά από μια θεραπεία με αντιβιοτικά για να εγκαταστήσουν ξανά τα καλά βακτηρίδια στο εντερικό τους σύστημα και να εμποδίσουν τους μύκητες και τους ζυμομύκητες να αναλάβουν την κυριαρχία. 

Αν αυτό δε γίνεται κάθε φορά που σας συνταγογραφούν αντιβιοτικά, τότε το αποτέλεσμα θα είναι μια υπερανάπτυξη των μυκήτων.

Επίσης αντιβιοτικά όπως η πενικιλίνη είναι γνωστό ότι έχουν σοβαρές παρενέργειες όπως την αναφυλαξία, μια απειλητική για τη ζωή αντίδραση που καταλήγει σε κρίση άσθματος και κατά συνέπεια σε καρδιακή ανεπάρκεια και θάνατο. 

Ιατρικές αναφορές δείχνουν ότι άλλα αντιβιοτικά όπως η αμοξυκιλίνη, η αμπικιλίνη, οι κεφαλοσπορίνες, η ερυθρομυκήνη, η τετρακυκλίνη και η σπιραμυκήνη είναι γνωστό ότι προκαλούν άσθμα. 

Το να αποφεύγετε τα αντιβιοτικά όποτε είναι δυνατό είναι σημαντικό αλλά αν πρέπει οπωσδήποτε να τα πάρετε φροντίστε να παίρνετε καθημερινά ένα συμπλήρωμα γαλακτοβάκιλων καλής ποιότητας και να καταναλώνετε γιαούρτι για να αποκαταστήσετε την ισορροπία των καλών βακτηριδίων στο σώμα σας.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 09/03/2012 στη διεύθυνση: http://eleftheria111.wordpress.com

Dana Densmore : Για την αγαμία

Το κείμενο της Dana Densmore που ακολουθεί (τίτλος πρωτοτύπου «On celibacy») προέρχεται απ' το φεμινιστικό περιοδικό «No More Fun and Games: A Journal of Female Liberation» το οποίο έχει συγκεντρωθεί σε τόμους και έχει εκδοθεί από τις εκδόσεις Cambridge, Mass: Cell 16. vol.1, no. 1 (Oct 1968).

Γραμμένο την περίοδο που η σεξουαλική επανάσταση βρισκόταν στο απόγειο της, παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Η λεγόμενη σεξουαλική απελευθέρωση έφερε μαζί της μια νέα σκλαβιά για τις γυναίκες. Αυτή του να προσπαθούν πάση θυσία να γίνουν αρεστές στον καθένα με σκοπό να κάνουν σεξ καθώς πλέον κυριαρχεί η άποψη ότι το σεξ είναι τόσο απαραίτητο που χωρίς αυτό κινδυνεύει η ψυχική και σωματική σου υγεία.

Μέχρι στιγμής το blog έχει δεχτεί αρκετές επισκέψεις από απελπισμένα άτομα που πέφτουν πάνω ψάχνοντας μέσω των μηχανών αναζήτησης για ερωτικούς / ες συντρόφους.
Ο mainstream μοντέρνος «φεμινισμός» έχει φροντίσει να θαφτούν για τα καλά κείμενα όπως το παρακάτω γιατί χαλάνε την πιάτσα. Το σεξ πουλάει και κινεί μια τεράστια αγορά η οποία περιλαμβάνει τα καλλυντικά προϊόντα, τα μοδάτα ρούχα και αξεσουάρ, τα γυμναστήρια και τα κέντρα αισθητικής, τα μπουρδέλα και τις ταινίες πορνό για να φτάσουμε τέλος στους ειδικούς – ψυχιάτρους, ψυχολόγους, σεξολόγους, αφροδισιολόγους – που θα αναλάβουν με χρηματική αμοιβή να ασχοληθούν με όσα άτομα είναι δυσαρεστημένα με την ερωτική τους ζωή ή την ανυπαρξία της καθώς και με τα θύματα της πχ. ασθενείς με αφροδίσια νοσήματα. Ευκαιρία λοιπόν να βγουν στην επιφάνεια κάποια απ' τα αφανή δοκίμια του γυναικείου κινήματος.

                                              ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΜΙΑ

 

Μια έμμονη ιδέα στο κίνημα απελευθέρωσης γυναικών είναι η υποτιθέμενη ανάγκη για σεξ. Αυτό είναι κάτι το οποίο πρέπει να αντικρούσουμε, να αντιμετωπίσουμε, να απομυθοποιήσουμε διαφορετικά ο αγώνας για τη γυναικεία απελευθέρωση είναι καταδικασμένος.

Ήδη βλέπουμε κοπέλες, εντελώς απελευθερωμένες στο μυαλό τους, οι οποίες αντιλαμβάνονται την καταπίεση τους με τρομερή διαύγεια, να προσπαθούν εσκεμμένα και λίγο υστερικά να γίνουν ελκυστικές στους άντρες. Σε άντρες για τους οποίους δεν τρέφουν σεβασμό, σε άντρες που μπορεί ακόμα και να μισούν, εξαιτίας «μιας βασικής σεξουαλικής και συναισθηματικής ανάγκης».

Το σεξ δεν είναι απαραίτητο για τη ζωή όπως είναι το φαγητό. Μερικοί άνθρωποι περνούν ολόκληρη τη ζωή τους χωρίς να ασχοληθούν καθόλου με αυτό, συμπεριλαμβανομένων εξαίρετων, ζεστών, ευτυχισμένων ανθρώπων. Είναι μύθος το ότι η έλλειψή του σε κάνει ένα πικρόχολο, μαραμένο, διεστραμμένο άτομο.

Σε κάθε περίπτωση πάντως το βαρύ στίγμα της μακροχρόνιας παρθενίας πέφτει πάνω στις γυναίκες, ένα στίγμα κατασκευασμένο από τους άντρες επειδή ο προορισμός της γυναίκας στη ζωή είναι βιολογικός και αν δεν τον εκπληρώνει είναι διεστραμμένη και αφύσικη και «πρέπει να έχει πιάσει αράχνες μέσα της».

Οι άντρες στη χειρότερη περίπτωση κινούν υποψίες ότι είναι εγωκεντρικοί ή ότι φοβούνται το σεξ αλλά δεν κουβαλούν το στίγμα του «αφύσικου». Η ζωή ενός άντρα κρίνεται με βάση όλα της τα δεδομένα. Ήταν απασχολημένος, μπορεί να σκεφτούν, αφοσιωμένος σε κάτι, ένας σπουδαίος άνθρωπος που δεν μπορούσε να διαθέσει το χρόνο και την ενέργεια για απαιτητικές σχέσεις με γυναίκες. Οι αντάρτες δεν κάνουν σεξ. Τρώνε όταν μπορούν αλλά δεν κάνουν σεξ. Έχουν να κάνουν σημαντικά πράγματα. Πράγματα που απαιτούν όλη τους την ενέργεια.

Ο καθένας μας σίγουρα έχει παρατηρήσει περιπτώσεις όπου ήταν ιδιαίτερα αφοσιωμένος σε κάτι – αγώνα, δουλειά, σκέψη, συγγραφή – αφοσιωμένος σε σημείο που έτρωγε πρόχειρα και ίσα που κοιμόταν. Αλλά το πρώτο πράγμα που πάει περίπατο είναι το σεξ. Είναι άβολο, χρονοβόρο, ενεργοβόρο και περιττό.

Μας έχουν προγραμματίσει ώστε να λαχταρούμε το σεξ. Το σεξ πουλάει καταναλωτικά αγαθά. Ανεβάζει τη διάθεση και υπόσχεται ένα ίχνος προσωπικής επιβολής σε ένα βαρετό και ρουτινιάρικο κόσμο. Αποτελεί ένα μέσο εξουσίας για τις γυναίκες (το μοναδικό μέσο που έχουν). Αντίστροφα αποτελεί επίσης ένα μέσο εξουσίας για τους άντρες, μιας εξουσίας που ασκείται πάνω στις γυναίκες επειδή η σεξουαλική τους επιθυμία απευθύνεται στους άντρες.

Φυσικά ελάχιστες γυναίκες είναι στην πραγματικότητα ικανοποιημένες αλλά κατηγορούν το συγκεκριμένο άντρα και τρέφουν αυταπάτες ότι μπορούν να ικανοποιηθούν και ότι αυτή τη νιρβάνα μπορεί να τους τη χαρίσει μόνο ένας άντρας και κανένας άλλος.

Ακόμα, η σεξουαλική ελευθερία είναι η πρώτη ελευθερία που δίνεται σε γυναίκα και τη θεωρεί πολύ σημαντική γιατί είναι η μόνη που έχει. Συγκρινόμενη με τη μονοτονία και τους περιορισμούς του υπόλοιπου της ζωής της λάμπει σαν φως στο σκοτάδι.

Αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το σεξ στην πραγματικότητα είναι μια δευτερεύουσα ανάγκη, υπερεκτιμημένη, παρεξηγημένη (συνήθως αυτό που θεωρείται σεξουαλική ανάγκη είναι στην πραγματικότητα επιθυμία για χάδια, επιθυμία για αναγνώριση ή αγάπη, επιθυμία να κατακτήσεις, να ταπεινώσεις ή να ασκήσεις εξουσία ή επιθυμία για επικοινωνία).

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δε χρειαζόμαστε το σεξ, ότι η αγαμία δεν είναι ένα τέρας που πρέπει να πολεμήσουμε αλλά μια κατάσταση που θα μπορούσε να είναι επιθυμητή, προτιμότερη απ' το σεξ σε πολλές περιπτώσεις. Στο κάτω κάτω είναι αποκρουστικό στ' αλήθεια να κάνεις έρωτα με έναν άντρα που σε περιφρονεί, σε φοβάται και θέλει να σε έχει υπό του. Δε σου βγαίνει ξινό το σεξ μέσα σε μια ατμόσφαιρα όπου δεν υπάρχει σεβασμός; Οπότε γιατί να σκοτίζεσαι; Δεν το έχεις ανάγκη.

Η ερωτική ενέργεια είναι απλά ζωτική ενέργεια και γρήγορα εκτονώνεται αν κάνεις ενδιαφέροντα πράγματα που σε απορροφούν. Η αγάπη, η στοργή και η αναγνώριση μπορούν εύκολα να βρεθούν ανάμεσα σε συντρόφισσες. Η αγάπη αυτή είναι πιο ειλικρινής και ανοιχτή γιατί σε αγαπούν επειδή είσαι ο εαυτός σου και όχι για το πόσο υπάκουη, χαριτωμένη, σέξι και εγωπαθής είσαι. Μια αγάπη στην οποία είσαι πάντα το υποκείμενο κι όχι απλά ένα αντικείμενο, μια αγάπη στην οποία είσαι πάντα ενεργή κι όχι απλά παθητική. Και αν παρόλα αυτά οι γενετήσιες ορμές σου ακόμα υπάρχουν μπορείς να καταφύγεις στον αυνανισμό. Δεν είναι πιο εύκολο έτσι;

Αυτό δεν είναι ένα κάλεσμα για αγαμία αλλά για αποδοχή της αγαμίας ως μιας αξιοσέβαστης εναλλακτικής επιλογής που είναι προτιμότερη απ' τον εξευτελισμό που παρατηρείται στις περισσότερες σεξουαλικές σχέσεις μεταξύ αντρών και γυναικών. Αλλά μόνο όταν αποδεχτούμε πλήρως την ιδέα της αγαμίας θα μπορέσουμε να απελευθερωθούμε. Μέχρι να το πετύχουμε αυτό, μέχρι να πούμε «Ελέγχω το σώμα μου και δεν έχω ανάγκη κανένα αυθάδες αρσενικό με ένα αυταρχικό, αλαζονικό πέος να έρχεται και να καθαρίζει τις σωλήνες μου», οι άντρες πάντα θα επισείουν πάνω απ' τα κεφάλια μας τη σοβαρή απειλή ότι θα αποσύρουν το ερωτικό τους ενδιαφέρον για εμάς και ακόμα χειρότερα θα πάψουμε να τους είμαστε ελκυστικές σεξουαλικά.
Και αυτή η καταστροφική απόρριψη είναι εντελώς αναπόφευκτη. Αν είσαι σοβαρή και οι άντρες το αντιληφθούν θα πάψουν να σε βρίσκουν ελκυστική. Άμα δεν παίζεις το ρόλο σου στο παιχνίδι, δεν είσαι γυναίκα και ΔΕΝ θα τους προσελκύσεις. Θα είσαι αγάμητη και ακόμα χειρότερα αφύσικη και απειλητική. Θα γίνεις αντικείμενο φόβου, περιφρόνησης και μοχθηρών λασπολογιών από άντρες που γνωρίζεις πολύ καλά ότι θα μπορούσες να καταγοητεύσεις και να τους παίζεις στα δάχτυλα σου απλά με το να υποδυθείς το ρόλο του θηλυκού, ακόμα κι από άντρες που σε λάτρευαν στο παρελθόν.

Πως είναι αυτό δυνατό;Προφανώς επειδή δε σε λάτρευαν ποτέ. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια και καλύτερα να το πάρεις χαμπάρι τώρα. Όποτε είναι καλοί μαζί μας δεν είναι καλοί προς εμάς αλλά προς τις δικές τους σολιψιστικές δημιουργίες, τις εκδοχές μας τις οποίες κατασκευάζουν για τους προσωπικούς τους σκοπούς και τη δική τους διασκέδαση και ευχαρίστηση.

Τι αλαζονεία που είναι εκ μέρους μας να αποδεχόμαστε την αγάπη και το θαυμασμό, ακόμα περισσότερο να τα ποθούμε, λες και προορίζονται για εμάς! Αυτό που λατρεύουν είναι το θηλυκό ιδανικό τους και θα πειραχτούν και θα θυμώσουν αν χαλάσεις αυτή την εικόνα. Θα στραφούν εναντίον σου σαν να είσαι άντρας αν δοκιμάσεις να την καταστρέψεις.

Αν δεν αποδεχθείς την ιδέα ότι δεν τους χρειάζεσαι, ότι δεν έχεις ανάγκη να κάνεις σεξ μαζί τους, θα είναι εντελώς αδύνατο να τα βγάλεις πέρα και θα είναι απολύτως απαραίτητο να κάνεις διπλή ζωή παριστάνοντας όταν βρίσκεσαι με άντρες ότι είσαι κάτι διαφορετικό από αυτό που γνωρίζεις ότι είσαι. Σε αυτή την περίπτωση η πίεση θα ήταν αφάνταστη και θα μπορούσε να έχει καταστροφική κατάληξη.

Εσείς που έχετε μεγάλο ταλέντο στο να γοητεύετε και να ξεσηκώνετε τους άντρες και να κερδίζετε τον απόλυτο θαυμασμό και σεβασμό τους, πρέπει να είστε πρόθυμες να τα παρατήσετε όλα αυτά. Πρέπει να δεχτείτε με προθυμία το ότι θα πάψουν να έλκονται από εσάς, το ότι μπορεί ακόμα και να σας βρίσκουν απωθητικές, το ότι θα πάψουν να σας σέβονται, το ότι θα σας περιφρονούν, το ότι θα πάψουν να σας θαυμάζουν και ότι ακόμα μπορεί να σας θεωρούν αφύσικες, διεστραμμένες και ανώμαλες.

Όλοι αυτοί οι άντρες που ήταν τόσο προστατευτικοί θα προσπαθήσουν να σας καταστρέψουν, να σας μαχαιρώσουν πισώπλατα, θα χρησιμοποιήσουν κάθε δόλιο μέσο για να σας εκδικηθούν επειδή τους απειλήσατε. Επειδή διαπράξατε το τρομερό έγκλημα του να μην υπακούσετε στο φύλο τους, επειδή τολμήσατε να είστε ο εαυτός σας (βάζοντας τις ανάγκες σας μπροστά απ' τις δικές τους), επειδή ξεφύγατε απ' το ρόλο σας, επειδή απορρίψατε τους πλαστούς σεξουαλικούς διαχωρισμούς που κάνουν τον καθένα τους να αισθάνεται άντρας.

Αν δε φέρεσαι σα γυναίκα δε βλέπει τον εαυτό του ως άντρα αφού η σεξουαλική του ταυτότητα εξαρτάται από τις διαφορές και έτσι αισθάνεται στην ουσία ευνουχισμένος. Μην περιμένεις καμία αγάπη, καμία επιθυμία, κανένα έλεος απ' αυτό τον άντρα. Πρέπει να είσαι προετοιμασμένη τότε για το ότι όχι απλά δε θα είσαι ελκυστική αλλά στην πραγματικότητα θα απωθείς σεξουαλικά τους περισσότερους άντρες συμπεριλαμβανομένων πιθανώς όλων των αντρών που τώρα θαυμάζεις.

Έχουμε περάσει πολλά χρόνια μαθαίνοντας πως να είμαστε γοητευτικές στους άντρες, σε όλους τους άντρες, είτε ενδιαφερόμαστε ιδιαίτερα γι' αυτούς είτε όχι. Ντυνόμαστε, περπατάμε, γελάμε, κουβεντιάζουμε, κουνάμε τα χέρια μας και τα κεφάλια μας, καθόμαστε, μιλάμε και όλα αυτά με έναν προσεχτικά σχεδιασμένο τρόπο ώστε να έχουν θηλυκότητα και γοητεία.

Έχουμε ανάγκη να θεωρούμαστε γοητευτικές ακόμα κι από άντρες που μας είναι βαρετοί ή απωθητικοί, από αγνώστους που μπορεί να προσπαθούν να μας ψωνίσουν.

Μας πιάνει τρόμος μη φανούμε αγενείς και απωθητικές ακόμα και στο πιο αηδιαστικό σκουλήκι. Τα σκουλήκια όλα πρέπει να τα κάνουμε πέρα ευγενικά με έναν τρόπο που να αφήνει τα εγώ τους απείραχτα και κατά συνέπεια να τα αφήνει με καλή εντύπωση για εμάς.

Είναι τόσο σημαντικό να είναι η εικόνα μας αρεστή που είμαστε πρόθυμες να ανεχθούμε το γεγονός ότι είναι ψεύτικη, διαστρεβλωμένη, ότι μας αγαπάνε για τις αδυναμίες μας ή για ιδιότητες που δεν έχουμε καθόλου και ότι αρνούνται ή γελοιοποιούν τις δυνάμεις μας.

Αν είναι να απελευθερωθούμε πρέπει να απορρίψουμε την ψεύτικη εικόνα που κάνει τους άντρες να μας αγαπούν και αυτό θα κάνει τους άντρες να πάψουν να μας αγαπούν. Αν αυτό δε μπορούμε να το αποδεχτούμε θα καταρρεύσουμε με το πρώτο βλέμμα φόβου και αηδίας ή σίγουρα με το πρώτο βλέμμα τέτοιου είδους από έναν άντρα που αγαπάμε και θαυμάζουμε.

Στο τέλος φυσικά θα πάψουμε να αγαπάμε και να θαυμάζουμε τέτοιους άντρες. Θα περιφρονούμε τους άντρες που δείχνουν ότι δε μπορούν να μας αγαπούν γι' αυτό που είμαστε, τους άντρες των οποίων τα εγώ τους απαιτούν ψέμματα.

Θα είναι ένας λιγότερο φιλικός κόσμος αλλά δεν θα υπάρχει επιθυμία χωρίς ανταπόδοση. Αυτό που πραγματικά επιδιώκουμε είναι να μας αγαπάνε γι' αυτό που είμαστε και αν κάτι τέτοιο είναι αδύνατο γιατί να ενδιαφερόμαστε για την αγάπη στο κάτω κάτω;

Οι φίλοι και οι εχθροί θα πάρουν θέσεις ξεκάθαρα και οι φίλοι θα είναι αληθινοί φίλοι και οι εχθροί δε θα μπορούν να κρυφτούν πίσω από την ψεύτικη καλοσύνη – ούτε θα έχουμε την υποχρέωση να τους γλείφουμε.

Ας βάλουμε ένα τέλος σ' αυτή τη διαρκή ανακατασκευή των εαυτών μας σύμφωνα με τις απαιτήσεις του αρσενικού εγώ! Ας είμαστε ο εαυτός μας και καλά ξεκουμπίδια σε εκείνους που θα μας βρουν τότε απωθητικές!

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 16/01/2012 στη διεύθυνση:http://eleftheria111.wordpress.com