Η υποκριτική φιλανθρωπία των Χριστουγέννων

Κάθε χρόνο τέτοιες μέρες όλοι λίγο πολύ ερχόμαστε αντιμέτωποι με την επιβολή του γνωστού χαζοχαρούμενου κλίματος όπου ο καθένας καλείται να το παίζει περιχαρής μόνο και μόνο επειδή είναι γιορτές και να πέφτει με τα μούτρα στον καταναλωτισμό για αυξάνει τα κέρδη των εμπόρων.

Η όλη φιέστα χρησιμεύει σε μεγάλο βαθμό στο να εκτονώνονται οι ξεπατωμένοι εργαζόμενοι και μαθητές ώστε να επιστρέφουν ανανεωμένοι και ορεξάτοι στα καθήκοντα τους.

Το σύστημα ξέρει πολύ καλά ότι οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές και ότι φθείρονται απ' τη συνεχή επανάληψη των ίδιων πραγμάτων καθημερινά γι' αυτό τους παραχωρεί κάποιες μέρες για ξεκούραση με σκοπό να κάνει τη ζωή τους πιο υποφερτή και να αποτρέψει τα τυχόν ξεσπάσματά τους.

Πέρα απ' τις διακοπές όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα Χριστούγεννα είναι μια από τις μεγαλύτερες γιορτές της χριστιανοσύνης και γι' αυτό διαποτισμένα με το πνεύμα αυτής της θρησκείας γνωστής και ως θρησκείας της αγάπης.

Αυτές τις μέρες λοιπόν οι καλοί χριστιανοί καλούνται να πράξουν το καθήκον τους σκεπτόμενοι και λίγο τον πλησίον τους έτσι οι φιλανθρωπικές εκδηλώσεις και οι έρανοι δίνουν και παίρνουν.
Όλοι έχουν βαλθεί να μας θυμίσουν τα πεινασμένα παιδάκια στην Αφρική, τους ανθρώπους που δεν έχουν καθαρό πόσιμο νερό, όσους στερούνται φάρμακα και εμβόλια, τα θύματα πολέμων, σεισμών και πλημμυρών, τους άστεγους, τους χρήστες ναρκωτικών, τα ορφανά, τα παιδιά με καρκίνο και διάφορες αναπηρίες, τα θύματα σεξουαλικής κακοποίησης κτλ προσπαθώντας να μας πείσουν ότι δίνοντας ένα μικρό ή μεγάλο ποσό χρημάτων βοηθάμε στην επίλυση των παραπάνω προβλημάτων και γινόμαστε καλύτεροι άνθρωποι.

Οι περισσότεροι βέβαια δίνουμε κάτι από έθιμο και λόγω τύψεων γιατί όπως λέει ο κόσμος «Άγιες μέρες που είναι ας κάνουμε κάτι για το συνάνθρωπο μας. Μην κοιτάμε μόνο την πάρτη μας».

Φυσικά για τους πιο πολλούς η βοήθεια τελειώνει με τη δωρεά τους και από κει και πέρα μπορούν να συνεχίσουν με ήσυχη πλέον τη συνείδηση τους την ξέφρενη κατανάλωση ανάλογα με τις οικονομικές τους δυνατότητες και την καθιερωμένη τους αδιαφορία για τα κοινωνικά ζητήματα.

Έτσι δημιουργούνται διαχωρισμοί όπου απ' τη μια μεριά είναι οι ειδικοί που θα βοηθήσουν όσους έχουν ανάγκη ενώ απ' την άλλη είναι το αμέτοχο πλήθος που αραιά και που άντε να προσφέρει κάποια χρήματα.

Όσο για τις ριζικές αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε κοινωνικό επίπεδο και την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο δε γίνεται καν λόγος γιατί σκοπός της φιλανθρωπίας δεν είναι η εξάλειψη των προβλημάτων αλλά απλά η ανακούφιση των θυμάτων ώστε να αποφευχθούν εκρήξεις βίας λόγω απόγνωσης.

Εκτός απ' τον πυροσβεστικό της ρόλο, η φιλανθρωπία πολλές φορές χρησιμεύει στο να καλύπτονται περίτεχνα οι ταξικές αντιθέσεις και να προβάλλονται οι πάμπλουτοι επιχειρηματίες ως μέρος της λύσης ενώ στην ουσία είναι μέρος του προβλήματος.

Οι μεγάλες δωρεές των εύπορων αποτελούν αντικείμενο θαυμασμού για πολύ κόσμο που θα βγει μετά να πει «Ορίστε ο τάδε έδωσε αυτό το ποσό για τους άπορους ενώ οι άλλοι οι τσιγκούνηδες τίποτα».

Βέβαια είναι γελοίο να σκεφτεί κανείς ότι ο κάθε πλούσιος προσφέρει ό,τι προσφέρει απ' την καλή του την καρδιά. Άλλα στην πραγματικότητα κρύβονται πίσω απ' τη στάση του.

Οι διάφοροι μεγιστάνες δωρίζουν συχνά χρήματα για φιλανθρωπικούς σκοπούς έχοντας ως στόχο κάποιες φορολογικές ελαφρύνσεις ή τη δημιουργία θετικών εντυπώσεων στο αγοραστικό κοινό για τους ίδιους και τις επιχειρήσεις τους έτσι ώστε να αυξήσουν τα κέρδη τους και να χρησιμοποιήσουν τη δημοτικότητα τους αν επιθυμήσουν να στραφούν στην πολιτική.

Οι πιο ύπουλοι βέβαια το παίζουν φιλάνθρωποι για να καλύπτουν τα εγκλήματα που γνωρίζουν ότι έχουν διαπράξει και να θολώνουν τα νερά ώστε να μην τους υποψιαστεί κανένας.

Άτομα που διακινούν ακατάλληλα τρόφιμα γεμάτα δηλητήρια και συντηρητικά, άτομα που φυτεύουν κρυφά καμουφλαρισμένες κεραίες κινητής τηλεφωνίας στις ταράτσες των πολυκατοικιών, άτομα που ξεφορτώνονται τοξικά απόβλητα αδειάζοντας τα στις θάλασσες και τα ποτάμια, έχουν μετά το θράσος να παρουσιάζονται ως σωτήρες χρηματοδοτώντας ογκολογικές κλινικές που είναι γεμάτες με τα θύματα των ενεργειών τους.

Χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τα παιδάκια με καρκίνο και λευχαιμία ενώ είναι ξεκάθαρο το ποιος ευθύνεται για την τεράστια αύξηση των κρουσμάτων τις τελευταίες δεκαετίες.

Μ' όλα αυτά είναι να μη σου ανέβει το αίμα στο κεφάλι; Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι παρά τα ποσά που υποτίθεται ότι συγκεντρώνονται για καλούς σκοπούς όχι μόνο δεν υπάρχει βελτίωση αλλά αντίθετα βλέπουμε τα πάντα να χειροτερεύουν χρόνο με το χρόνο.

Συχνά τα χρήματα απ' τους εράνους καταλήγουν στις τσέπες αρπακτικών που θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενοι τη συγκίνηση πολλών ανθρώπων. Ακόμα όμως κι αν τα διαχειρίζονται καλοπροαίρετα άτομα αυτό δεν αρκεί για να αντιμετωπιστούν τα

σοβαρά κοινωνικά προβλήματα.

Όσο το κράτος και το κεφάλαιο - τα οποία μαζί ευθύνονται για τα περισσότερα κακά που πλήττουν την ανθρωπότητα - μένουν στο απυρόβλητο δε μπορούμε να έχουμε καμία ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Γι' αυτό αν θέλετε ουσιαστική αλλαγή η λύση είναι μία:

ΠΑΡΑΤΗΣΤΕ ΤΗ ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΤΕ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ!

 

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 23/12/2011 στη διεύθυνση: http://eleftheria111.wordpress.com

ΦΥΣΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΕΥΘΥΝΕΣ

Τις τελευταίες μέρες ολόκληρη η ανθρωπότητα έχει συγκλονιστεί από την ασύλληπτη σε μέγεθος τραγωδία που έχει πλήξει την Ιαπωνία. 

Σα να μην έφταναν ο σεισμός και το τσουνάμι που έγιναν αιτία να σβηστούν από το χάρτη ολόκληρες πόλεις και να χάσουν τη ζωή τους χιλιάδες άνθρωποι, τώρα οι Ιάπωνες και οι κάτοικοι όλων των γειτονικών χωρών τους έχουν να αντιμετωπίσουν τον πυρηνικό εφιάλτη.

Το πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στη Φουκουσίμα βγήκε εκτός ελέγχου όταν λόγω της φυσικής καταστροφής έπαψε να λειτουργεί το σύστημα ψύξης των αντιδραστήρων.

Οι όποιες προσπάθειες έγιναν για να αποφευχθούν τα χειρότερα δεν είχαν αποτέλεσμα και μέχρι τώρα δεν έχει γίνει γνωστή η έκταση της μόλυνσης στην περιοχή γύρω από το εργοστάσιο ή στις άλλες γειτονικές περιοχές.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν έγκυρες πληροφορίες για το τι ακριβώς συμβαίνει καθώς οι πυρηνικοί φυσικοί είτε δεν έχουν προλάβει ακόμα να μελετήσουν την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί είτε μασάνε τα λόγια τους προσπαθώντας να αποκρύψουν γεγονότα για να μην επικρατήσει μεγαλύτερος πανικός από αυτόν που ήδη υπάρχει.
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία σίγουρα θα βρουν πολλές ομοιότητες με το αντίστοιχο ατύχημα στο πυρηνικό εργοστάσιο του Τσερνομπίλ τη δεκαετία του 80.  

Ενώ στην αρχή το Σοβιετικό καθεστώς έκανε τα πάντα για να περάσει το όλο συμβάν στα ψιλά γράμματα, οι επιπτώσεις δεν άργησαν να φανούν.

Τα επόμενα χρόνια αυξήθηκαν δραματικά οι θάνατοι από καρκίνο, λευχαιμία καθώς και οι τερατογενέσεις στις περιοχές που είχαν μολυνθεί από το ραδιενεργό νέφος.

Είναι βέβαιο ότι το ίδιο θα συμβεί και τώρα. Οι συνέπειες της μόλυνσης από τη ραδιενέργεια θα ταλαιπωρήσουν τον κόσμο για πολλές δεκαετίες δυστυχώς. Τώρα είναι μόνο η αρχή.

Δε μπορούμε να γυρίσουμε το χρόνο πίσω και να διαγράψουμε αυτό το ατυχές γεγονός αλλά το θέμα είναι τι θα κάνουμε από δω και μπρος για να μην ξανασυμβεί κάτι τέτοιο γιατί όπως λέγεται «όποιος ξεχνάει την ιστορία, είναι μοιραίο να την επαναλάβει».

Αυτό έγινε ολοφάνερο τα τελευταία χρόνια που οι περισσότεροι έδειχναν να έχουν ξεχάσει το ατύχημα στο Τσερνομπίλ και ανέχονταν διάφορους καραγκιόζηδες να μιλούν για το πόσο καθαρή και πράσινη είναι η πυρηνική ενέργεια.
Τουλάχιστον αυτή τη φορά ελπίζω να πήραν το μάθημά τους και να το βουλώσουν όλοι αυτοί που θέλουν σώνει και καλά να γίνει η Ελλάδα πυρηνική δύναμη για να πουλάει ρεύμα σε άλλες χώρες αντί να αγοράζει απ' τη Βουλγαρία.
Θα είναι πιο δύσκολο από εδώ και πέρα να βρουν κορόιδα που συμφωνούν με την κατασκευή πυρηνικών αντιδραστήρων. 

Είναι πια φως φανάρι το πόσο «καθαρή» και «πράσινη» είναι η πυρηνική ενέργεια. Όποιος δεν το παραδέχεται απλώς εθελοτυφλεί ή είναι βλάκας.

Πραγματικά μου κάνει εντύπωση η στάση πολλών επιστημόνων που ενώ θα έπρεπε να γνωρίζουν καλύτερα από οποιονδήποτε τους κινδύνους που εγκυμονεί για το περιβάλλον η ραδιενέργεια, είναι πρώτοι και καλύτεροι στο να προτείνουν την κατασκευή περισσότερων πυρηνικών εργοστασίων ως λύση στο ενεργειακό πρόβλημα.
Σε κάνουν ώρες ώρες να υποψιάζεσαι ότι πρόκειται για εξωγήινους που είναι τελείως αναίσθητοι και αδιάφοροι για τα προβλήματα της γης γιατί σε περίπτωση που πάει κάτι στραβά και η γη δεν είναι πια κατοικήσιμη θα μπουν μέσα στο διαστημόπλοιο τους να επιστρέψουν στο δικό τους πλανήτη!

Αν αυτό το ατύχημα συνέβη στην Ιαπωνία που φημίζεται ως η χώρα της υπερτεχνολογίας, τότε τι μπορεί να πει κανείς για τη λειτουργία των αντιδραστήρων στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου;

Όχι μόνο δεν πρέπει να κατασκευαστούν νέοι αλλά να σταματήσουν να λειτουργούν και αυτοί που ήδη υπάρχουν. 

Η πυρηνική ενέργεια δε μπορεί ΠΟΤΕ να είναι ασφαλής και όσο πιο σύντομα το καταλάβουν αυτό όσο το δυνατόν περισσότερα άτομα τόσο το καλύτερο.

Κανένας δε μπορεί να κατηγορήσει τους ανθρώπους για το σεισμό ή το τσουνάμι που τους χτύπησε γιατί αυτά είναι φυσικά φαινόμενα, πάντα γίνονταν και θα γίνονται αλλά αυτό δεν ισχύει για το πυρηνικό ατύχημα.

Σε αυτή την περίπτωση την ευθύνη τη φέρουν οι ίδιοι οι άνθρωποι γιατί όχι μόνο σχεδίασαν την κατασκευή τέτοιων εργοστασίων αλλά την υλοποίησαν κιόλας δείχνοντας με αυτή τους την επιλογή ότι η παραγωγή ενέργειας και η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχουν πιο μεγάλη σημασία από τις ζωές και την υγεία εκατομμυρίων ανθρώπων και από το περιβάλλον.

Πίσω από αυτό τον τρόπο σκέψης όπου στόχος είναι η οικονομική ανάπτυξη και η τεχνολογική πρόοδος με κάθε τρόπο, κρύβεται ο καπιταλισμός. Αυτή είναι άλλωστε η όλη ουσία αυτού του ανθρωποφάγου συστήματος.
Μεγάλο ρόλο παίζει στο όλο πρόβλημα ο καταναλωτισμός καθώς για να παραχθούν όλα αυτά τα εμπορεύματα που βλέπουμε γύρω μας χρειάζεται ενέργεια.
Η βαριά βιομηχανία και η υπερτεχνολογία που είναι 
το κύριο χαρακτηριστικό της δεν είναι δυνατό να καλυφθούν ενεργειακά από τις συμβατικές πηγές ενέργειας.

Έτσι λοιπόν δημιουργείται η ανάγκη για κατασκευή πυρηνικών σταθμών προκειμένου να υπάρχει η ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για να στηριχθεί αυτό το σύστημα παραγωγής.

Επειδή τα πάντα είναι θέμα προτεραιοτήτων βρισκόμαστε αντιμέτωποι με το εξής δίλημμα: Είτε αφήνουμε τα πράγματα ως έχουν με την ανεξέλεγκτη παραγωγή προϊόντων και την ανάπτυξη τεχνολογιών εχθρικών προς τον άνθρωπο σκάβοντας οι ίδιοι το λάκκο μας είτε κάνουμε στροφή 180 μοιρών παράγοντας λιγότερα προϊόντα και υιοθετώντας τεχνολογίες φιλικές προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον.
Φυσικά το καπιταλιστικό σύστημα δε μπορεί να επιτρέψει τη δεύτερη επιλογή καθώς αυτό ισοδυναμεί με την καταστροφή του. 

Το μέλημά του δεν είναι ούτε ο άνθρωπος ούτε το περιβάλλον αλλά το απεριόριστο κέρδος και γι' αυτό θα εκμεταλλευθεί όλους τους διαθέσιμους πόρους μέχρι τελικής εξάντλησης των αποθεμάτων εκτός και αν το σταματήσουμε.

Η μόλυνση του φυσικού περιβάλλοντος από τη χρήση πυρηνικής ενέργειας θα πρέπει να θεωρηθεί ως ένα ακόμα έγκλημα του καπιταλισμού (είτε μονοπωλιακού είτε κρατικού) ενάντια σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Στο χέρι μας είναι να μην το αφήσουμε αναπάντητο.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 18/3/2011 στη διεύθυνση http://eleftheria111.wordpress.com

Σκέψεις για τα θλιβερά γεγονότα στην Αθήνα

Παρακολουθώντας την τελευταία εβδομάδα τα γεγονότα στην Αθήνα – εξ αποστάσεως βέβαια καθώς μένω στην επαρχία – δε μπορώ να κρύψω την ανησυχία μου για τις πρόσφατες εξελίξεις.   

Η αρχή έγινε με τη δολοφονία του 44χρονου πατέρα από ομάδα ληστών που ήθελε να του αποσπάσει τη βιντεοκάμερα που είχε μαζί του.

Στη συνέχεια η οργή και ο φόβος των κατοίκων της περιοχής για το φρικτό συμβάν  έδωσε στη Χρυσή Αυγή και τους υπόλοιπους ακροδεξιούς την αφορμή που έψαχναν για να εξαπολύσουν ένα ακόμα πογκρόμ κατά των μεταναστών στο κέντρο της πόλης καθώς φημολογείται ότι οι δράστες του εγκλήματος ήταν αλλοδαποί.

Όπως και να έχει πάντως, το αποτέλεσμα ήταν να ξυλοκοπηθούν άγρια δεκάδες μετανάστες πολλοί απ' τους οποίους κατέληξαν στα νοσοκομεία. 

Οι όποιες προσπάθειες είχαν γίνει τα τελευταία χρόνια από τις αναρχικές – αντιεξουσιαστικές ομάδες και το antifa για την προώθηση της αλληλεγγύης μεταξύ ντόπιων και μεταναστών και την καταπολέμηση της ξενοφοβίας, κατέληξαν στα σκουπίδια μέσα σε μια νύχτα.

Αυτό και μόνο προμηνύει ότι τα χειρότερα έρχονται. Όταν σε μια εποχή που επικρατεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός προσθέσεις και το ρατσισμό με τη μισαλλοδοξία, τότε δε μπορείς να περιμένεις τίποτα καλό.
Οι σαλταρισμένες μάζες που επιτίθενται σε όποιον είναι πιο αδύναμος και έχει διαφορετική καταγωγή ή χρώμα βαπτίζοντας τον εγκληματία χωρίς καν να τον γνωρίζουν, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο φασισμό.
Η λογική έδωσε τη θέση της στην υστερία και η αξιοπρέπεια πνίγηκε απ' το ένστικτο της αυτοσυντήρησης καθώς στη θέση του δολοφονημένου θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε.
Τίποτα όμως δε μπορεί να δικαιολογήσει το ρατσιστικό μένος και την εφαρμογή του δόγματος της συλλογικής ευθύνης. Δε μπορεί να μπαίνουν όλοι οι μετανάστες στο ίδιο τσουβάλι επειδή κάποιοι ανάμεσα τους είναι εγκληματίες.
Αν οι δράστες της δολοφονίας ήταν ντόπιοι δε θα συνέβαιναν τέτοια παρατράγουδα. Σε περίπτωση που ένας δολοφόνος ήταν Πατρινός θα πήγαινε ο όχλος να ισοπεδώσει την Πάτρα και να ξυλοκοπήσει τους κατοίκους της επειδή παράγουν κακοποιούς; Φυσικά όχι!  

Σχεδόν κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι άδικα και για τους πιο ηλίθιους λόγους χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση. Μεθυσμένοι οδηγοί παρασύρουν πεζούς και προκαλούν τροχαία αλλά πότε έχει γίνει ντου σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα από αγανακτισμένους πολίτες για να διαμαρτυρηθούν γι' αυτή την κατάσταση; 

Τόσοι και τόσοι χάνουν τις ζωές τους στα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα και ακόμα περισσότεροι αργοπεθαίνουν στα νοσοκομεία από μακροχρόνιες ασθένειες που οφείλονται στις άθλιες συνθήκες εργασίας. 

Ποιος βγαίνει να τα σπάσει και να κάνει τόπι στο ξύλο όποιον εργοδότη βρει μπροστά του σε τέτοιες περιπτώσεις; Κανένας! 

Προφανώς οι «κύριοι» που ισχυρίζονται ότι κυνηγώντας τους μετανάστες προστατεύουν τη ζωή τους είτε έχουν μαύρα μεσάνυχτα είτε απλά μας περνούν για βλάκες.

Αν το δει κανείς στατιστικά πόσο πιθανό είναι να πεθάνει μαχαιρωμένος από ληστή και πόσο πιθανό είναι να σκοτωθεί σε τροχαίο ή στη δουλειά του ή να πάθει κάποια ανίατη ασθένεια;

Αν μια ελάχιστη πιθανότητα να πεθάνεις σε ληστεία μπορεί να προκαλέσει ένα τέτοιο ξέσπασμα λύσσας τότε τι θα έπρεπε να συμβαίνει με όσα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα;

Ζητούν την πάταξη της «λαθρομετανάστευσης» γιατί πιστεύουν ότι μόνο έτσι θα σωθούν. Αφού λοιπόν νοιάζονται τόσο πολύ για τη ζωή τους γιατί δεν απαιτούν την απαγόρευση των αυτοκινήτων, των αεροπλάνων, των πλοίων, της δουλειάς, της υψηλής τεχνολογίας και των χημικών προϊόντων που όλα μαζί ευθύνονται για αμέτρητους θανάτους και αρρώστιες;
Η απάντηση είναι πολύ απλή. Επειδή είναι ψευτοτσαμπουκάδες και ξέρουν να πουλάνε μαγκιά στους πιο αδύναμους ενώ μπροστά στους ισχυρούς μόνο γλείψιμο και υποταγή.
Σα να μην έφταναν τα παραπάνω είχαμε και τους σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών στις απεργιακές πορείες. 

Οι μπάτσοι θέλησαν να δείξουν στον κόσμο ότι δεν αστειεύονται πλέον κι ότι όποιος τολμήσει να πάει κόντρα στις προσταγές της εξουσίας θα συντρίβεται ανηλεώς.

Εδώ βέβαια πρέπει να σημειώσω ότι θεωρώ σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνους για τη σκλήρυνση της στάσης της αστυνομίας όλους αυτούς που ζητούν περισσότερη αστυνόμευση και πιστεύουν ότι «χίλιες φορές καλύτερα μια δραστήρια αστυνομία με βαρύ χέρι παρά μια που επιτρέπει μπάχαλα».

Τα ΜΑΤ ούτως ή άλλως έχουν την τάση να το παρατραβάνε όποτε μπορούν έτσι η παραμικρή ενθάρρυνση τους από νομιμόφρονες πολίτες μόνο μακελειό μπορεί να προκαλέσει.

Βλέποντας τα σχετικά βίντεο αναρωτήθηκα τι έχουν μέσα στα κεφάλια τους όλοι αυτοί που υπηρετούν στις κατασταλτικές δυνάμεις. Γιατί μυαλό αποκλείεται να έχουν. 

Πως είναι δυνατόν ένα έλλογο πλάσμα να υπερασπίζεται καθάρματα που καταστρέφουν τις ζωές όλων γύρω τους και για χάρη τους να σπάει τα κεφάλια σκεπτόμενων ανθρώπων που αγωνίζονται για κάτι καλύτερο;

Τα μέτρα που θα κάνουν τη ζωή μας χειρότερη από ποτέ θα επηρεάσουν ΚΑΙ τους ίδιους τους μπάτσους αλλά αυτοί δεν έχουν πάρει είδηση και στρώνουν το δρόμο για την εφαρμογή τους! Τι να πει κανείς; Η αποθέωση της βλακείας!

Τέλος έγινε και η εμπρηστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων ενώ ήταν σε εξέλιξη η λαϊκή αγορά. Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό πίσω απ' αυτή την ενέργεια και μου φαίνεται άστοχη την παρούσα περίοδο.

Αν σκοπός ήταν η εκδίκηση για τους τραυματισμούς των διαδηλωτών και των μεταναστών τότε δε νομίζω ότι είχε αποτέλεσμα. 

Ίσα ίσα τώρα οι ένστολοι θα έχουν ακόμα περισσότερη όρεξη για θηριωδίες ώστε να περάσουν το μήνυμα ότι «θα κόψουμε τον κώλο σε όποιον τολμήσει να μας κάνει επίθεση».

Αν πάλι στόχος ήταν η γελοιοποίηση της αστυνομίας στα μάτια των φιλήσυχων πολιτών που περιμένουν απ' αυτή τη σωτηρία τους τότε έκαναν μια τρύπα στο νερό. 

Τα άτομα που θέλουν ησυχία, τάξη και ασφάλεια δεν πρόκειται ούτε να μισήσουν την αστυνομία ούτε να πάψουν να τη ζητούν στη γειτονιά τους επειδή κάηκαν ένα – δυο περιπολικά. Το αντίθετο μάλλον. Θα ζητήσουν οι ίδιοι την ενίσχυση της για να είναι ακόμα πιο αποτελεσματική.

Η αλλαγή πρέπει πάνω απ' όλα να γίνει στη σκέψη του κόσμου. Για να γίνει πραγματικότητα μια κοινωνία χωρίς αστυνομία θα πρέπει ο καθένας να την επιθυμήσει κι έπειτα να αγωνιστεί για να πετύχει το όνειρό του. 

Διαφορετικά αν δεν υπάρχει καν η επιθυμία για μια ανεξούσια ζωή, όσες μολότοφ και να πέσουν δε θα αλλάξει τίποτα.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 16/05/2011 στη διεύθυνση: http://eleftheria111.wordpress.com

Στον απόηχο των επεισοδίων στις παρελάσεις.

Οι πολιτικοί εκπρόσωποι του τόπου μας ακόμα δε μπορούν να συνέλθουν απ' το χαστούκι που έφαγαν ανήμερα της 28ης Οκτωβρίου. Το φυσάν και δεν κρυώνει.

Τους είναι αδύνατο να πιστέψουν ότι έκαναν τον κόσμο να φτάσει στα όρια του και γελοιοποιούνται μέρα νύχτα στα κανάλια προσπαθώντας να ρίξουν την ευθύνη για τα επεισόδια στον ΣΥ.ΡΙΖ.Α ως συνήθως. 

Για οτιδήποτε πάει στραβά τρέχουν όλοι να τα φορτώσουν στον Τσίπρα και τους υποστηρικτές του ενώ δίνουν και παίρνουν οι γελοίες αντιπαραθέσεις στη Βουλή για το θέμα των κουκουλοφόρων.  

Η εξουσία τρέμει τις αυθόρμητες και ανεξέλεγκτες λαϊκές αντιδράσεις και σε κάθε περίπτωση ψάχνει για αρχηγούς, υποκινητές και μυστικά σχέδια πίσω απ' αυτές.  

Απ' τη μια γιατί τους συμφέρει να είναι έτσι τα πράγματα. Αν ένα κίνημα έχει αρχηγό είναι πολύ εύκολο γι' αυτούς να το καταστρέψουν εξουδετερώνοντας την ηγεσία του.

Απ' την άλλη μπορούν να σπείρουν τη σύγχυση ανάμεσα στους συμμετέχοντες σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κάνοντας τους να υποψιαστούν ότι αποτελούν πιόνια σε ένα παιχνίδι σκοτεινών δυνάμεων και ξένων μυστικών υπηρεσιών.  

Μ' αυτό τον τρόπο μπορούν πολύ εύκολα να αποτρέψουν ένα απειλητικό για τους ίδιους κίνημα απ' το να φτάσει μέχρι την ανατροπή τους.  

Με δεδομένο το ότι ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού του ελλαδικού χώρου έχει τσιμπήσει στα παραμύθια των εθνικιστών δεν είναι πολύ πιθανό να γίνει στη χώρα μια σαρωτική εξέγερση που θα φέρει τα πάνω κάτω.  

Αν τα πράγματα φτάσουν σε οριακό σημείο, αρκεί και μόνο η εξουσία να διαδώσει φήμες ότι πχ πίσω απ' τα επεισόδια και τις ταραχές βρίσκονται Τούρκοι πράκτορες που θέλουν να οδηγήσουν την Ελλάδα σε εμφύλιο ώστε να είναι εύκολη μετά η κατάκτηση της και θα δείτε σχεδόν τους πάντες να επιστρέφουν στα σπίτια τους με την ουρά στα σκέλια και έτοιμους να κάνουν συμβιβασμούς προκειμένου να σωθεί η πατρίδα.   
Μήπως είναι τυχαίο το ότι κάθε φορά που γίνονται μερικές σοβαρές κινητοποιήσεις και απεργίες όλα τα κανάλια και οι εφημερίδες θυμούνται ξαφνικά πόσες αερομαχίες γίνονται καθημερινά πάνω απ' το Αιγαίο;

Τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια; Προφανώς θέλουν να δείξουν στον εργαζόμενο που έχει την αφέλεια να πιστεύει ακόμα στην πατρίδα ότι είναι ξεφτίλας που ασχολείται με το μισθό και τις συνθήκες εργασίας του ενώ τα τουρκικά αεροσκάφη κόβουν βόλτες πάνω απ' τα νησιά.

Και ότι αν δεν του αρέσει η τωρινή κατάσταση υπάρχουν και χειρότερα. Όπως πχ να καταλήξει ραγιάς υπό τουρκική κατοχή.

Παρότι το κράξιμο της πολιτικής εξουσίας από μεγάλη μερίδα κόσμου είναι κάτι που δίνει ελπίδες για το μέλλον, αυτό σε καμία περίπτωση δε σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι για μια επανάσταση με αντιεξουσιαστικό χαρακτήρα.

Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας ακόμα μέχρι να γίνει συνείδηση όλων ότι κάθε εξουσία και κάθε κράτος είναι καρκίνωμα στο σώμα της κοινωνίας και ότι μπορούμε να ζήσουμε καλύτερα χωρίς αυτά. 

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 31/10/2011 στη διεύθυνση http://eleftheria111.wordpress.com

Don't become a professional killer! Turn your back on military schools and mercenary army!

This text had been posted on my old blog at the address http://eleftheria111.wordpress.com. 

It's something that everybody should read since it is eye-opening and goes against the militarism that the status quo controlled mass media promote. 

It is the voice of reason against the insanity of war promoted by the oligarchs who want to serve their dirty interests. 

Because the text has annoyed the various bastards to whom it refers and because it contains shocking war images I will avoid publishing it on this blog in order to avoid censorship and reports of abuse. 

Those of you who are interested in reading it you will find it posted here https://antimilitarismos.home.blog/2019/06/16/dont-become-a-professional-killer-turn-your-back-on-military-schools-and-mercenary-army/

Μη γίνεσαι επαγγελματίας δολοφόνος. Γύρνα την πλάτη στις στρατιωτικές σχολές και το μισθοφορικό στρατό!

Το κείμενο αυτό είχε δημοσιευθεί στο παλιό μου blog στη διεύθυνση http://eleftheria111.wordpress.com . Είναι κάτι που θα έπρεπε ο καθένας να διαβάσει καθώς ανοίγει τα μάτια και εναντιώνεται στο μιλιταρισμό που προωθούν τα κατευθυνόμενα Μ.Μ.Ε. 

Είναι η φωνή της λογικής ενάντια στον παραλογισμό του πολέμου που προωθούν οι ολιγάρχες για να εξυπηρετήσουν τα βρωμοσυμφέροντά τους. 

Επειδή το κείμενο έχει ενοχλήσει τα διάφορα καθάρματα στα οποία αναφέρεται και επειδή συνοδεύεται από φωτογραφικό υλικό που 

σοκάρει δε θα το δημοσιεύσω εδώ προκειμένου 

να αποφύγω τη λογοκρισία και τις αναφορές κατάχρησης.

Όσοι – ες θέλετε να το διαβάσετε θα το βρείτε αναρτημένο εδώ https://antimilitarismos.home.blog/2019/01/16/%ce%bc%ce%b7-%ce%b3%ce%af%ce%bd%ce%b5%cf%83%ce%b1%ce%b9-%ce%b5%cf%80%ce%b1%ce%b3%ce%b3%ce%b5%ce%bb%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%af%ce%b1%cf%82-%ce%b4%ce%bf%ce%bb%ce%bf%cf%86%cf%8c%ce%bd%ce%bf%cf%82-%ce%b3/

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΓΙΑ ΒΙΑΣΤΕΣ

Ένας νεαρός συζητάει με την παρέα του και η κουβέντα φτάνει στις διακοπές.

‒ Λοιπόν, που λες να πας φέτος το καλοκαίρι;

‒ Ε μωρέ τα κλασικά τώρα. Στη Μύκονο και τη Ρόδο.  

  Έχω γνωστούς εκεί που με φιλοξενούν κάθε χρόνο 

  και γλιτώνω του κόσμου τα λεφτά. Δε λέει να πας

  σε ξενοδοχείο ειδικά με την κρίση που υπάρχει.

–Καλά λες. Μια τα εισιτήρια μια τα έξοδα διαμονής 

  που να σου μείνουν μετά να πας σε κάνα κλαμπ. 

–Αλήθεια, θα πας μόνος σου ή με τη φίλη σου;

‒Μόνος μου φυσικά! Δεν αξίζει τίποτα άμα κάνεις

  διακοπές με τη σχέση σου. Είναι γεμάτος ο τόπος 

  από καυτά γκομενάκια και εγώ θα μείνω κολλημένος

  σε μια σα μαλάκας; Άσε που άμα την πάρω μαζί   

  μου θα το διαλύσουμε απ' την πρώτη στιγμή. Εμένα  

  το μάτι μου παίζει. Έτσι και δω κάτι καλό δε μπορώ  

  να μη θαυμάσω. Για μένα το φλερτ είναι σαν   

  οξυγόνο και δε θα φορέσω παρωπίδες για χάρη  

  καμιάς. Δεν τα σηκώνω κάτι τέτοια.

 

–Για λέγε, κυκλοφορεί καλό πράγμα εκεί που πας; 

  Αν είναι έτσι να 'ρθουμε κι εμείς.

 

–Που να σας λέω! Έχει κάτι κουκλάρες το κάτι άλλο.  

  Αλλά πρέπει να είσαι και ξύπνιος για να τις 

  προλάβεις. Ειδικά οι Αγγλίδες τουρίστριες είναι οι πιο 

  εύκολες. Πάνε στα κλαμπ κατά τα μεσάνυχτα και 

  πίνουν σαν τις νεροφίδες. Η καλύτερη ώρα για να τις 

  χτυπήσεις είναι στις 2 με 3. Έχουν γίνει στουπί στο 

  μεθύσι. Αλλού πατάνε κι αλλού βρίσκονται και ούτε 

  που χρειάζεται να πεις λέξη για να πηδήξεις μια 

  τέτοια! Απλά κάθεσαι στο μπαρ και περιμένεις ποια 

  θα πέσει ξερή. Μετά την παίρνεις και κάνεις ό,τι θες 

  μαζί της. Κι αυτή δε θα πάρει χαμπάρι. Μιλάμε για 

  απίστευτη φάση!

 

–Άντε ρε! Υπερβολές. Εδώ εμείς τρομάζουμε να 

  ρίξουμε μια στο κρεβάτι. Μας έχουν φάει οι 

  ρομαντισμοί και οι μαλακίες. Που να βρεις γκόμενα 

  να σου κάτσει απ' το πρώτο ραντεβού.

 

–Με τις τουρίστριες είναι αλλιώς. Μιλάει μόνο το ποτό 

  και τα χάπια που έχουν πάρει. Όποια είναι λιώμα δε 

  λέει ποτέ όχι! Να το θυμάστε καλά αυτό γιατί αλλιώς 

  χαιρετίσματα. Αν η γκόμενα δεν είναι φτιαγμένη 

  χέσε μέσα! Του αγίου ανήμερα θα γαμήσεις!

 

–Στο κλαμπ δεν είναι κι ανταγωνιστές; Πως θα πάρεις 

  την καλύτερη άμα τη διεκδικούν κι άλλοι;

 

–Είναι ζόρικα τα πράγματα. Αν πας απ' τους πρώτους 

  μπορείς να διαλέξεις τα καλά κομμάτια αλλά έτσι και 

  αργήσεις θα βρεις μονάχα τις μπουρούχες που

  έχουνε ξεμείνει. Γίνονται και σκηνικά αρκετές φορές 

  γι' αυτό πρέπει να πάρεις αυτό που θες στα γρήγορα 

  και να φύγεις για το δωμάτιο σου. Αν βέβαια δε σε 

  χαλάει υπάρχει και παρτούζα. Μοιράζεσαι τη γκόμενα 

  με άλλους και ούτε καβγάδες ούτε βλακείες. Λύνεις 

  έτσι το πρόβλημα.

Διάλογοι όπως ο παραπάνω δεν έχουν τίποτα το πρωτότυπο. Αντίθετα αποτελούν τον κανόνα. 

Οι γυναίκες αντιμετωπίζονται απλά ως σεξουαλικά αντικείμενα που υπάρχουν για να ικανοποιούν τις ορέξεις καυλωμένων αρσενικών. 

Η συναίνεση τους δεν είναι καν απαραίτητη αφού ναρκώνονται και στην ουσία βιάζονται χωρίς να έχουν τη δυνατότητα να αντισταθούν.  

Πάρα πολλές γυναίκες, ντόπιες και ξένες, πέφτουν θύματα κάθε θερινή περίοδο στα τουριστικά θέρετρα που έχουν μετατραπεί σε φωλιές βιαστών. Και για ό,τι τους συμβεί το φταίξιμο πέφτει πάντα στις ίδιες. 

Όποια βγαίνει για διασκέδαση ή για ποτό το βράδυ κατηγορείται ότι προκαλεί την τύχη της και λέγεται ότι πάει γυρεύοντας. Γι' αυτό αν βιαστεί θα πουν λίγο πολύ ότι της άξιζε ή ότι ήταν πουτάνα άρα βιασμός δεν υφίσταται καν στην περίπτωση της. 

Οι διάφοροι λιγούρηδες που έχουν μακρύ χέρι κάνουν πανηγύρι με τις ανυπεράσπιστες κοπέλες που λόγω μέθης δεν μπορούν να προστατέψουν τον εαυτό τους και όχι μόνο αυτό αλλά το θεωρούν και κατόρθωμα από πάνω. 

Επειδή κυκλοφορούν πολλοί τέτοιοι τύποι, η καθεμία πρέπει να έχει τα μάτια της δεκατέσσερα ώστε να μη γίνει το επόμενο θύμα τους. 

Και κάποια στιγμή πρέπει να οργανωθούμε για να πάψουν μια και καλή οι καλοκαιρινές διακοπές να αποτελούν παράδεισο για βιαστές. 

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις  27/06/2011 στη διεύθυνση http://eleftheria111.wordpress.com