Σκέψεις για τα θλιβερά γεγονότα στην Αθήνα

Παρακολουθώντας την τελευταία εβδομάδα τα γεγονότα στην Αθήνα – εξ αποστάσεως βέβαια καθώς μένω στην επαρχία – δε μπορώ να κρύψω την ανησυχία μου για τις πρόσφατες εξελίξεις.   

Η αρχή έγινε με τη δολοφονία του 44χρονου πατέρα από ομάδα ληστών που ήθελε να του αποσπάσει τη βιντεοκάμερα που είχε μαζί του.

Στη συνέχεια η οργή και ο φόβος των κατοίκων της περιοχής για το φρικτό συμβάν  έδωσε στη Χρυσή Αυγή και τους υπόλοιπους ακροδεξιούς την αφορμή που έψαχναν για να εξαπολύσουν ένα ακόμα πογκρόμ κατά των μεταναστών στο κέντρο της πόλης καθώς φημολογείται ότι οι δράστες του εγκλήματος ήταν αλλοδαποί.

Όπως και να έχει πάντως, το αποτέλεσμα ήταν να ξυλοκοπηθούν άγρια δεκάδες μετανάστες πολλοί απ' τους οποίους κατέληξαν στα νοσοκομεία. 

Οι όποιες προσπάθειες είχαν γίνει τα τελευταία χρόνια από τις αναρχικές – αντιεξουσιαστικές ομάδες και το antifa για την προώθηση της αλληλεγγύης μεταξύ ντόπιων και μεταναστών και την καταπολέμηση της ξενοφοβίας, κατέληξαν στα σκουπίδια μέσα σε μια νύχτα.

Αυτό και μόνο προμηνύει ότι τα χειρότερα έρχονται. Όταν σε μια εποχή που επικρατεί ο κοινωνικός κανιβαλισμός προσθέσεις και το ρατσισμό με τη μισαλλοδοξία, τότε δε μπορείς να περιμένεις τίποτα καλό.
Οι σαλταρισμένες μάζες που επιτίθενται σε όποιον είναι πιο αδύναμος και έχει διαφορετική καταγωγή ή χρώμα βαπτίζοντας τον εγκληματία χωρίς καν να τον γνωρίζουν, μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στο φασισμό.
Η λογική έδωσε τη θέση της στην υστερία και η αξιοπρέπεια πνίγηκε απ' το ένστικτο της αυτοσυντήρησης καθώς στη θέση του δολοφονημένου θα μπορούσε να είναι ο οποιοσδήποτε.
Τίποτα όμως δε μπορεί να δικαιολογήσει το ρατσιστικό μένος και την εφαρμογή του δόγματος της συλλογικής ευθύνης. Δε μπορεί να μπαίνουν όλοι οι μετανάστες στο ίδιο τσουβάλι επειδή κάποιοι ανάμεσα τους είναι εγκληματίες.
Αν οι δράστες της δολοφονίας ήταν ντόπιοι δε θα συνέβαιναν τέτοια παρατράγουδα. Σε περίπτωση που ένας δολοφόνος ήταν Πατρινός θα πήγαινε ο όχλος να ισοπεδώσει την Πάτρα και να ξυλοκοπήσει τους κατοίκους της επειδή παράγουν κακοποιούς; Φυσικά όχι!  

Σχεδόν κάθε μέρα πεθαίνουν άνθρωποι άδικα και για τους πιο ηλίθιους λόγους χωρίς να υπάρχει η παραμικρή αντίδραση. Μεθυσμένοι οδηγοί παρασύρουν πεζούς και προκαλούν τροχαία αλλά πότε έχει γίνει ντου σε μπαρ και νυχτερινά κέντρα από αγανακτισμένους πολίτες για να διαμαρτυρηθούν γι' αυτή την κατάσταση; 

Τόσοι και τόσοι χάνουν τις ζωές τους στα λεγόμενα εργατικά ατυχήματα και ακόμα περισσότεροι αργοπεθαίνουν στα νοσοκομεία από μακροχρόνιες ασθένειες που οφείλονται στις άθλιες συνθήκες εργασίας. 

Ποιος βγαίνει να τα σπάσει και να κάνει τόπι στο ξύλο όποιον εργοδότη βρει μπροστά του σε τέτοιες περιπτώσεις; Κανένας! 

Προφανώς οι «κύριοι» που ισχυρίζονται ότι κυνηγώντας τους μετανάστες προστατεύουν τη ζωή τους είτε έχουν μαύρα μεσάνυχτα είτε απλά μας περνούν για βλάκες.

Αν το δει κανείς στατιστικά πόσο πιθανό είναι να πεθάνει μαχαιρωμένος από ληστή και πόσο πιθανό είναι να σκοτωθεί σε τροχαίο ή στη δουλειά του ή να πάθει κάποια ανίατη ασθένεια;

Αν μια ελάχιστη πιθανότητα να πεθάνεις σε ληστεία μπορεί να προκαλέσει ένα τέτοιο ξέσπασμα λύσσας τότε τι θα έπρεπε να συμβαίνει με όσα πράγματα είναι πολύ πιο επικίνδυνα;

Ζητούν την πάταξη της «λαθρομετανάστευσης» γιατί πιστεύουν ότι μόνο έτσι θα σωθούν. Αφού λοιπόν νοιάζονται τόσο πολύ για τη ζωή τους γιατί δεν απαιτούν την απαγόρευση των αυτοκινήτων, των αεροπλάνων, των πλοίων, της δουλειάς, της υψηλής τεχνολογίας και των χημικών προϊόντων που όλα μαζί ευθύνονται για αμέτρητους θανάτους και αρρώστιες;
Η απάντηση είναι πολύ απλή. Επειδή είναι ψευτοτσαμπουκάδες και ξέρουν να πουλάνε μαγκιά στους πιο αδύναμους ενώ μπροστά στους ισχυρούς μόνο γλείψιμο και υποταγή.
Σα να μην έφταναν τα παραπάνω είχαμε και τους σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών στις απεργιακές πορείες. 

Οι μπάτσοι θέλησαν να δείξουν στον κόσμο ότι δεν αστειεύονται πλέον κι ότι όποιος τολμήσει να πάει κόντρα στις προσταγές της εξουσίας θα συντρίβεται ανηλεώς.

Εδώ βέβαια πρέπει να σημειώσω ότι θεωρώ σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνους για τη σκλήρυνση της στάσης της αστυνομίας όλους αυτούς που ζητούν περισσότερη αστυνόμευση και πιστεύουν ότι «χίλιες φορές καλύτερα μια δραστήρια αστυνομία με βαρύ χέρι παρά μια που επιτρέπει μπάχαλα».

Τα ΜΑΤ ούτως ή άλλως έχουν την τάση να το παρατραβάνε όποτε μπορούν έτσι η παραμικρή ενθάρρυνση τους από νομιμόφρονες πολίτες μόνο μακελειό μπορεί να προκαλέσει.

Βλέποντας τα σχετικά βίντεο αναρωτήθηκα τι έχουν μέσα στα κεφάλια τους όλοι αυτοί που υπηρετούν στις κατασταλτικές δυνάμεις. Γιατί μυαλό αποκλείεται να έχουν. 

Πως είναι δυνατόν ένα έλλογο πλάσμα να υπερασπίζεται καθάρματα που καταστρέφουν τις ζωές όλων γύρω τους και για χάρη τους να σπάει τα κεφάλια σκεπτόμενων ανθρώπων που αγωνίζονται για κάτι καλύτερο;

Τα μέτρα που θα κάνουν τη ζωή μας χειρότερη από ποτέ θα επηρεάσουν ΚΑΙ τους ίδιους τους μπάτσους αλλά αυτοί δεν έχουν πάρει είδηση και στρώνουν το δρόμο για την εφαρμογή τους! Τι να πει κανείς; Η αποθέωση της βλακείας!

Τέλος έγινε και η εμπρηστική επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Εξαρχείων ενώ ήταν σε εξέλιξη η λαϊκή αγορά. Πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό πίσω απ' αυτή την ενέργεια και μου φαίνεται άστοχη την παρούσα περίοδο.

Αν σκοπός ήταν η εκδίκηση για τους τραυματισμούς των διαδηλωτών και των μεταναστών τότε δε νομίζω ότι είχε αποτέλεσμα. 

Ίσα ίσα τώρα οι ένστολοι θα έχουν ακόμα περισσότερη όρεξη για θηριωδίες ώστε να περάσουν το μήνυμα ότι «θα κόψουμε τον κώλο σε όποιον τολμήσει να μας κάνει επίθεση».

Αν πάλι στόχος ήταν η γελοιοποίηση της αστυνομίας στα μάτια των φιλήσυχων πολιτών που περιμένουν απ' αυτή τη σωτηρία τους τότε έκαναν μια τρύπα στο νερό. 

Τα άτομα που θέλουν ησυχία, τάξη και ασφάλεια δεν πρόκειται ούτε να μισήσουν την αστυνομία ούτε να πάψουν να τη ζητούν στη γειτονιά τους επειδή κάηκαν ένα – δυο περιπολικά. Το αντίθετο μάλλον. Θα ζητήσουν οι ίδιοι την ενίσχυση της για να είναι ακόμα πιο αποτελεσματική.

Η αλλαγή πρέπει πάνω απ' όλα να γίνει στη σκέψη του κόσμου. Για να γίνει πραγματικότητα μια κοινωνία χωρίς αστυνομία θα πρέπει ο καθένας να την επιθυμήσει κι έπειτα να αγωνιστεί για να πετύχει το όνειρό του. 

Διαφορετικά αν δεν υπάρχει καν η επιθυμία για μια ανεξούσια ζωή, όσες μολότοφ και να πέσουν δε θα αλλάξει τίποτα.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 16/05/2011 στη διεύθυνση: http://eleftheria111.wordpress.com