ΑΛΛΑΞΕ Ο ΜΑΝΩΛΙΟΣ ....... ΚΙ ΕΒΑΛΕ ΤΗ ΒΡΑΚΑ ΤΟΥ ΑΛΛΙΩΣ!

Μετά τα γεγονότα των τελευταίων ημερών οι εξουσιαστές κατέφυγαν για μια ακόμα φορά στο κόλπο του ανασχηματισμού. 

Προκειμένου να κερδίσουν χρόνο και να πιάσουν κορόιδα όσους αφελείς πιστεύουν ότι αυτή τη φορά κάτι θα αλλάξει προς το καλύτερο, αντικαθιστούν τους πιο αντιπαθείς πολιτικούς με άλλους που δεν έχουν φθαρεί πολύ και υπάρχει περίπτωση να γίνουν ανεκτοί από τον κόσμο.

Αυτή είναι μια κλασική στρατηγική για την αντιμετώπιση και εκτόνωση της λαϊκής δυσαρέσκειας που χρησιμοποιείται απ' όλες τις κυβερνήσεις όταν δεν επιθυμούν να καταφύγουν στην ωμή βία. 

Αν βέβαια δε δουν αποτέλεσμα, έρχεται η ώρα να βγουν τα τανκς και ο στρατός στους δρόμους. Παρόλα αυτά πολλοί δείχνουν να ξεχνούν ή να αγνοούν τα παραπάνω και ακούει κανείς γελοιότητες του τύπου «το κίνημα των αγανακτισμένων πέτυχε μια σημαντική νίκη», «θα βελτιωθεί η κατάσταση» κτλ.

Για ποια νίκη άραγε μιλάνε; Μήπως έγινε τίποτα διαφορετικό απ' τις προηγούμενες φορές; Επειδή μερικά λαμόγια εκτοπίστηκαν απ' τις θέσεις εξουσίας τους και επειδή μοιράστηκαν οι καθιερωμένες υποσχέσεις για κάθαρση και τιμωρία των απατεώνων πάει να πει ότι λύθηκαν τα προβλήματα μας;
Εδώ μας δουλεύουν ψιλό γαζί και οι αγανακτισμένοι πολίτες παραμυθιάζονται ότι έκαναν την κυβέρνηση να υποχωρήσει.

Σιγά μην υποχώρησε! Απλώς θα προσπαθήσει να σερβίρει τα νέα μέτρα με άλλο τρόπο όταν ο κόσμος θα έχει ξεθυμάνει κάπως και θα είναι απροετοίμαστος. Είναι μάστορες οι εξουσιαστές σε κάτι τέτοια.

Όσοι θέλουν να μας πείσουν πως το κίνημα των αγανακτισμένων είχε επιτυχία δε μπορεί παρά να κινούνται από σκοπιμότητες. 

Από που κι ως που τα Μ.Μ.Ε και οι αστικές εφημερίδες πλάθουν εγκώμια για το συγκεκριμένο κίνημα και παροτρύνουν μάλιστα τους πολίτες να πάρουν μέρος σ' αυτό; 

Από πότε τους πήρε ο πόνος τους αφέντες για το πως θα διαδηλώνουν και θα αντιστέκονται οι δούλοι τους; Μήπως όλη αυτή η εμμονή με τις ειρηνικές διαμαρτυρίες δεν είναι τίποτα άλλο από μια ακόμα εφαρμογή του «διαίρει και βασίλευε»; 

Να χωριστούν απ' τη μια μεριά οι φιλήσυχοι, ειρηνικοί διαδηλωτές και απ' την άλλη οι βίαιοι, μπαχαλάκηδες, αναρχικοί τρομοκράτες όπως συνηθίζουν να τους αποκαλούν οι κρατιστές. 

Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που γίνεται κάτι τέτοιο. Οποιαδήποτε μορφή βίαιης δράσης στα πλαίσια ενός κινήματος καταδικάζεται χωρίς δεύτερη κουβέντα και εξοστρακίζεται απ' αυτό με την κατηγορία ότι αποτελεί έργο παρακρατικών κι εξωκινηματικών στοιχείων.

Αυτές είναι οι πάγιες θέσεις των Κνιτών που τώρα πλέον είναι ευρέως διαδεδομένες μιας και η άρχουσα τάξη τρέμει μην πάρουν επικίνδυνη τροπή οι διαμαρτυρίες.

Με αυτό τον τρόπο αρνούνται στο λαό τη χρήση βίας και κατηγορούν κι από πάνω τους βίαιους διαδηλωτές ως φασίστες που απαγορεύουν στον κόσμο να κατεβαίνει στους δρόμους κι απομαζικοποιούν τις πορείες.

Το χειρότερο όμως είναι όταν ασπάζονται οι αγωνιζόμενοι τις παραπάνω απόψεις και αναλαμβάνουν το ρόλο της αστυνομίας στις διαδηλώσεις, κάτι το οποίο φάνηκε περίτρανα την εβδομάδα που πέρασε. 

Με το που ξέσπασαν τα επεισόδια έτρεξαν διάφοροι απ' τους αγανακτισμένους σαν τα καλά σκυλάκια να σώσουν τα ΜΑΤ και το κτίριο της Βουλής απ' τις πέτρες, μολότοφ των κουκουλοφόρων αποδεικνύοντας έτσι τη νομιμοφροσύνη τους. 

Γι' αυτό ως ανταμοιβή τα δελτία ειδήσεων και οι στήλες των εφημερίδων τους παίνεψαν για τη στάση που κράτησαν συμβουλεύοντας και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο.

Πολλοί έσπευσαν να μιλήσουν για παρακρατικούς και προβοκάτορες πίσω απ' τα επεισόδια ως συνήθως ξεχνώντας ότι πέρα απ' τους ελάχιστους πράκτορες που ίσως συμμετέχουν σ' αυτά υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός νεολαίων που προτιμούν έναν πιο δυναμικό τρόπο δράσης απ' αυτόν που επιτρέπει η εξουσία. 

Και για τους κάθε λογής νομιμόφρονες αυτό θεωρείται τόσο σοβαρό έγκλημα ώστε να δικαιολογείται ο ξυλοδαρμός και η παράδοση στους μπάτσους όποιου ατόμου δεν περιορίζεται στο δικό τους τρόπο διαμαρτυρίας. 

Εδώ βέβαια μου γεννιέται η εξής απορία:«Όσοι στ' αλήθεια πιστεύουν το παραμύθι περί πρακτόρων υποκινητών γιατί παραδίδουν στην αστυνομία τους κουκουλοφόρους που κινούνται κοντά στα μπλοκ τους»; 

Είναι ποτέ δυνατόν οι μπάτσοι να συλλάβουν ή να βλάψουν τους συναδέλφους τους απ' την Κ.Υ.Π; Απλή λογική θέλει το πράγμα!

Απ' την άλλη όσοι θέλουν να φορτώνουν τα παρατράγουδα στους αναρχικούς έχουν πολύ συγκεκριμένους λόγους να το κάνουν. 

Θέλουν να πείσουν όσους πιο πολλούς μπορούν ότι το αναρχικό κίνημα δεν έχει καμία πρόταση κι ότι σκοπός του είναι το σπάσιμο μαγαζιών, αυτοκινήτων και οι επιθέσεις στα ΜΑΤ. 

Ευελπιστούν ότι με αυτό τον τρόπο θα απωθήσουν απ' τον αναρχισμό τους τυχόν ενδιαφερόμενους γι' αυτόν κι έτσι θα τους οδηγήσουν στις κομματικές στάνες τους. 

Ελάχιστα τους νοιάζει το ότι στη θέση του κουκουλοφόρου μπορεί να είναι κάθε νεαρός που απλά δεν αντέχει άλλο να τον κοροϊδεύουν κατάμουτρα και τα σπάει χωρίς να είναι αναρχικός ή οτιδήποτε παρόμοιο.

Αλλά δεν τους ενδιαφέρει η αλήθεια γιατί τους συμφέρει να ταυτίζουν το μπάχαλο με την αναρχία ώστε να τρομοκρατούν τον καθένα και να τον κρατούν δεμένο στη θέση του. 

Κι έπειτα έχουν το θράσος να παρουσιάζουν τις λαϊκές ήττες ως νίκες σκορπίζοντας στον κοσμάκη ψευδαισθήσεις.

Όσοι τρέφουν ελπίδες ότι με έναν ανασχηματισμό και τα θεμέλια του καθεστώτος απείραχτα θα δουν άσπρη μέρα καλά θα κάνουν να ξυπνήσουν γιατί όπως λέγεται «άλλαξε ο Μανωλιός ... κι έβαλε τη βράκα του αλλιώς!».

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 20/06/2011 στη διεύθυνση: http://eleftheria111.wordpress.com