ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΤΗΣ ΣΤΑΧΤΟΠΟΥΤΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΟΥ

Είναι γεγονός ότι οι τελευταίες δεκαετίες χαρακτηρίζονται από την ήττα ή την υποχώρηση πολλών ριζοσπαστικών ρευμάτων. 

Το φεμινιστικό κίνημα δε θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Μια ματιά αρκεί για να δει κανείς πόσο έχει αποδυναμωθεί. Οι κατακτήσεις του φεμινιστικού κινήματος χάνονται η μια μετά την άλλη λόγω της γενικής αποχαύνωσης του γυναικείου πληθυσμού.

Η ενασχόληση κάποιας με τους αγώνες για τη γυναικεία απελευθέρωση τη σημερινή εποχή της εξασφαλίζει την περιφρόνηση της πλειοψηφίας του κοινωνικού συνόλου ενώ της δίνει αυτομάτως τον τίτλο της λεσβίας ή της ανοργασμικής. 

Η ίδια η λέξη «φεμινίστρια» συχνά θεωρείται βρισιά ακόμα και από γυναίκες!

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα τέτοιας νοοτροπίας είναι ο παρακάτω διάλογος που άκουσα μεταξύ μιας παρέας μαθητριών τεχνικού λυκείου. Έλεγαν λοιπόν: «Οι φεμινίστριες είναι τελείως μαλακισμένες. Φυσικό κι επόμενο αφού πρόκειται για κάτι αγάμητες ασχημομούρες που δεν ξέρουν τι τους φταίει. Εξαιτίας τους τα τραβάμε όλα αυτά. Μιλάνε για δικαίωμα στη μόρφωση, στη δουλειά και πράσινα άλογα. Ποιος χέστηκε; Είπε κανείς ότι γουστάρω να 'ρχομαι στο σχολείο με την τσίμπλα στο μάτι να ακούω τις παπαριές του καθενός; Παλιά δε στέλναν τα κορίτσια στο σχολείο ούτε για δουλειά. Είχαν τον άντρα τους να τις ταΐζει ενώ τώρα γάμησε τα. Που τέτοια τύχη! Μακάρι να έβρισκα έναν τέτοιο άντρα να μου τα φέρνει έτοιμα κι εγώ να μένω στο σπίτι. Απ' τη χαρά μου θα έκανα κωλοτούμπες!»  

Ακούγοντας τα παραπάνω μου ήρθε κεραμίδα. Θα ευχόμουν οι συγκεκριμένες να ήταν η εξαίρεση αλλά δυστυχώς κάθε μέρα βλέπω κοπέλες των οποίων μόνο όνειρο είναι ο γάμος, τα παιδιά και η θέση 
της νοικοκυράς. 
Επειδή πολλές κάνουν κακοπληρωμένες δουλειές τρέφουν απατηλές ελπίδες ότι θα έρθει ο άνδρας - σωτήρας που θα τις απαλλάξει από τη μιζέρια τους και θα τις συντηρεί με τα λεφτά του για όλη τους τη ζωή. 

Τώρα λόγω φτώχειας και ανεργίας έχω δει πολλές που θέλουν να παντρευτούν στρατιωτικούς, μπάτσους,υποψήφιους παπάδες για να αποκατασταθούν όπως λέει ο λαός. 

Κάποιες μανάδες λένε «Οι σπουδές και η δουλειά είναι για τις ασχημομούρες και τις κρυόκωλες. Οι ξύπνιες βρίσκουν άντρα να τους τα φέρνει τα λεφτά.» Με αυτό τον τρόπο λίγο πολύ σπρώχνουν τις κόρες τους στην πορνεία.

Τέτοια είναι άλλωστε τα πρότυπα που κυριαρχούν στην τηλεόραση, τα περιοδικά και τις διαφημίσεις. Έτσι αντί να παλέψουν ενάντια στον καπιταλισμό και τις κυρίαρχες αντιλήψεις για τους ρόλους των φύλων που ευθύνονται για την εξαθλίωση τους τρώγονται η μια με την άλλη και γελοιοποιούνται στην προσπάθειά τους να τυλίξουν τον πλούσιο γαμπρό.

Όσες όμως κοιτάνε να βρουν ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα απλά σκάβουν το λάκκο τους και μας γυρίζουν αιώνες πίσω. 

Όταν η καθεμία νομίζει ότι θα πάει μπροστά και θα έχει καλύτερη τύχη απ' τις υπόλοιπες μόνο και μόνο επειδή είναι εμφανίσιμη και γλείφει τους λεφτάδες τότε αποτελεί εχθρό στην προσπάθεια για κοινωνική απελευθέρωση.

Τέτοια άτομα δεν τα απασχολεί καθόλου σε τι κοινωνία ζουν γιατί η μόνη τους έννοια είναι το πως θα ανέβουν υψηλότερα στην κοινωνική ιεραρχία και γι' αυτό δε διστάζουν να καταφεύγουν σε κάθε λογής πονηριές και να πατούν επί πτωμάτων.

Όσες πάλι δεν τα πηγαίνουν καλά στις δολοπλοκίες περιμένουν παθητικά σαν τη Σταχτοπούτα να τις ανακαλύψει ο πρίγκιπας τους για να ζήσουν την παραμυθένια ζωή που ονειρεύονται. 

Το αποτέλεσμα πάντως και στις δυο περιπτώσεις είναι η διατήρηση της καθεστηκυίας τάξης γιατί οι συγκεκριμένες κατηγορίες γυναικών δρουν 
ενάντια στην αναρχική προοπτική. 

Οι μεν γιατί γίνονται ένα με την άρχουσα τάξη οι δε γιατί μένουν εκτός των αγώνων περιμένοντας ότι θα αλλάξει η μίζερη κατάσταση στην οποία ζουν ως εκ θαύματος με έναν καλό γάμο.

Είχε τύχει να συναντήσω μια παρέα από τέσσερις κοπέλες ηλικίας 22- 25 χρονών που εργάζονταν ως σερβιτόρες και πωλήτριες, οι οποίες ξόδευαν όλα τους τα λεφτά σε καλλυντικά, επώνυμα ρούχα και ακριβά club. 
Πολλές φορές αναγκάζονταν να ζητούν δανεικά απ' τους γονείς τους για να κάνουν τα ψώνια τους. 

Όταν τις ρώτησα τι τα χρειάζονται όλα αυτά μου απάντησαν ως εξής: «Κοίτα να δεις, μπορεί να έχουμε ξεπατωθεί στη δουλειά για να μας δώσουν τα ψίχουλα που μας δίνουν αλλά τα ξοδεύουμε για καλό σκοπό. Το βλέπουμε ως επένδυση γιατί στο μέλλον θα τα πάρουμε πίσω πολλαπλάσια. Με τα καλλυντικά και τα ακριβά μας ρούχα είμαστε κουκλάρες και στα πολυτελή club που συχνάζουμε όλο και κάποιος κονομημένος θα μας δει και θα κάνουμε την τύχη μας. Σιγά μη σκάσουμε για τις σκατοδουλειές μας! Τα πάντα θα αλλάξουν προς το καλύτερο σύντομα και τότε θα ρίξουμε πίσω μας μαύρη πέτρα.»

Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι ευρέως διαδεδομένος στην κοινωνία που ζούμε. Για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων το θέμα δεν είναι η κοινωνική επανάσταση και η οικοδόμηση μιας ελεύθερης – ανεξούσιας κοινωνίας αλλά το βόλεμα στην ήδη υπάρχουσα. 

Δεν τους ενοχλεί ο διαχωρισμός ανάμεσα σε αφεντικά και δούλους αλλά το ότι δε βρίσκονται στη θέση του αφέντη. Γι' αυτό αν τυχόν κάποια στιγμή στο μέλλον αποκτήσουν εξουσία κάνουν τα ίδια ή και χειρότερα με τους προηγούμενους αφεντάδες.

Έτσι λοιπόν και οι παραπάνω κοπέλες σε περίπτωση που έκαναν σχέση με κάποιον πλούσιο ιδιοκτήτη καφετέριας ή εμπορικού καταστήματος θα απολάμβαναν μια ζωή μέσα στη χλιδή αδιαφορώντας για τα θύματα που 
θα αναλάμβαναν τη θέση της σερβιτόρας ή της πωλήτριας ώστε να τους 
αποφέρουν το επιθυμητό κέρδος.
Αν μάλιστα συμμετείχαν στη διαχείριση της επιχείρησης, κατά πάσα πιθανότητα θα άλλαζαν τα φώτα στους υπαλλήλους τους ξεχνώντας ότι και οι ίδιες κάποτε ήταν σε αυτή τη θέση.
Η παθητικότητα και ο μεσσιανισμός (δηλαδή η πίστη ότι θα βρεθεί ένας σωτήρας που θα λύσει τα προβλήματα σου) αποτελούν μεγάλη πληγή στην κοινωνία και σε μεγάλο βαθμό ευθύνονται για τη διαιώνιση της εξουσιαστικής πανούκλας.
Τα παραπάνω χαρακτηριστικά είναι γνώρισμα μεγάλου μέρους του γυναικείου πληθυσμού καθώς οι γυναίκες διαπαιδαγωγούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να τα αναπτύξουν. 
Για παράδειγμα οι άντρες ενθαρρύνονται να παίρνουν πρωτοβουλίες, να είναι τολμηροί και άξιοι να συντηρήσουν τον εαυτό τους. Έχετε ακούσει ποτέ κανέναν να συμβουλεύει αγόρι να είναι γοητευτικό για να βρει όταν μεγαλώσει την πλούσια γυναίκα που θα του εξασφαλίσει μια χλιδάτη ζωή; 

Μια τέτοια συμβουλή θα θεωρούνταν απαράδεκτη και προσβλητική για τον ανδρισμό του αφού υποτίθεται ότι ο άντρας πρέπει να κάνει καριέρα και να κερδίσει τα πλούτη αποκλειστικά με τη δική του προσπάθεια αντί να γίνεται το σκυλάκι της καθεμιάς που έχει χρήμα μπας και εξασφαλίσει κάνα μερίδιο απ' την περιουσία της.

Είναι φανερό ότι υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Η εξουσία όμως είναι ο μεγάλος κερδισμένος της υπόθεσης γιατί απ' τη μια έχουμε παθητικές γυναικούλες που δε μπορούν να βοηθήσουν ούτε τον εαυτό τους πόσο μάλλον να εξεγερθούν ενάντια στην άρχουσα τάξη ενώ απ' την άλλη έχουμε το πρότυπο του καταφερτζή άντρακλα που θα χάσει κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και θα πατήσει επί πτωμάτων για να γίνει αρκετά πλούσιος ώστε να μπορεί να συντηρεί την άεργη κουκλάρα του που κάθεται μονίμως στο σπίτι και να πληρώνει τα λούσα της.

Με αυτό τον τρόπο όλες και όλοι τρώμε τα μούτρα μας στο τέλος γι' αυτό το θέμα είναι πως θα επέμβουμε για να σταματήσουμε αυτή την κατρακύλα. 

Πηγή κειμένου : http://eleftheria111.wordpress.com