Για τα πρόσφατα γεγονότα στο Ρέντη.

Τον τελευταίο καιρό ένα θέμα που δίνει και παίρνει στα δελτία ειδήσεων είναι η δολοφονία των δυο αντρών της ομάδας ΔΙΑΣ έπειτα από καταδίωξη ομάδας ληστών στο Ρέντη. 

Αυτό δεν είναι τυχαίο, ειδικά αν λάβουμε υπόψη την κρίσιμη περίοδο που διανύουμε. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που αστυνομικοί πέφτουν νεκροί κατά τη διάρκεια καταδίωξης. 

Αν το δει κανείς χωρίς συναισθηματισμούς θα μπορούσε να θεωρήσει το όλο συμβάν ως ένα ακόμα εργατικό ατύχημα. Όταν για παράδειγμα ένας οικοδόμος σκοτώνεται πέφτοντας από τη σκαλωσιά ή όταν ένας ναυτικός πνίγεται οι πάντες μιλούν για εργατικό ατύχημα και δε δίνουν ιδιαίτερη σημασία καθώς το θεωρούν υπόθεση ρουτίνας. Λένε ότι απ' τη στιγμή που κάποιος επέλεξε να ασχοληθεί με αυτό το επάγγελμα έπρεπε να γνωρίζει τι κινδύνους διατρέχει και πως να προσέχει.

Γιατί όμως στην περίπτωση των αστυνομικών κάνουν όλοι πως έπεσαν απ' τα σύννεφα, ότι αυτό που συνέβη ήταν τραγικό, απαράδεκτο και χωρίς προηγούμενο; Όταν κάποιος πάει με τη θέλησή του να γίνει μπάτσος, πρέπει να ξέρει ότι είναι πιθανό να τραυματιστεί ή να χάσει τη ζωή του σε κάποια συμπλοκή και αν κάτι τέτοιο συμβεί δε θα φταίει τίποτα άλλο παρά η κακή επιλογή που έκανε.

Είναι άλλο πράγμα να δολοφονείται ένας αστυνομικός που καταδιώκει ένα ληστή και άλλο να δολοφονείται από το ληστή ένας άφταιγος περαστικός που βρέθηκε απλά στο λάθος σημείο τη λάθος ώρα. Ο αστυνομικός πάει να ανακατευτεί στη φασαρία και για ότι του συμβεί είναι υπεύθυνος. Δε μπορεί κανένας να ισχυρίζεται ότι του ήρθε κάτι ουρανοκατέβατο γιατί σε τελική ανάλυση ποιος λέει ότι ο κάθε καταδιωκόμενος θα κάτσει με σταυρωμένα χέρια να τον συλλάβουν; Είναι πολύ πιθανό να πυροβολήσει και να σκοτώσει προκειμένου να διαφύγει.

Υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που έχουν σκοτωθεί άφταιγοι άνθρωποι κατά τη διάρκεια συμπλοκών είτε από τα πυρά των κακοποιών είτε από τα πυρά των μπάτσων αλλά γενικά δεν έχει δοθεί τόση δημοσιότητα όση βλέπουμε τώρα όσον αφορά το συγκεκριμένο περιστατικό.

Όλο αυτό φανερώνει μια σκοπιμότητα. Οι κρατιστές και τα τσιράκια τους που έχουν σημαντικές θέσεις στα Μ.Μ.Ε προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν αυτό το συμβάν για να προωθήσουν τα σχέδιά τους για αυστηρότερη καταστολή 

και ακόμα πιο έντονη αστυνόμευση. 

Όμως η επιβολή πιο σκληρών μέτρων δεν είναι αρκετή από μόνη της και έτσι πρέπει να αποσπάσουν τη συναίνεση της πλειοψηφίας για να μπορέσουν να τα εφαρμόσουν στην πράξη.

Πρώτα απ' όλα αυτό που κάνουν είναι να σπέρνουν τον τρόμο στον κόσμο προβάλλοντας συνεχώς ρεπορτάζ για την αύξηση της εγκληματικότητας και στη συνέχεια του παρουσιάζουν ως μόνη λύση στο πρόβλημα την αύξηση των σωμάτων ασφαλείας και την περιστολή των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών. 

Με αυτό τον τρόπο γέμισαν δρόμους και πλατείες με κάμερες ενώ δημιούργησαν την ομάδα ΔΙΑΣ κάνοντας τον κόσμο να πιστέψει ότι αυτό θα του προσφέρει την ασφάλεια που ζητούσε. 

Από εκεί κι έπειτα έχουν δοκιμάσει με κάθε τρόπο να μετατρέψουν την απέχθεια πολλών για τους μπάτσους σε συμπάθεια ή έστω σε ανοχή του τύπου ''Δε μ' αρέσουν οι μπάτσοι αλλά τι να κάνουμε αφού γεμίσαμε κακοποιούς; Πρέπει να το ανεχτούμε κι αυτό αλλιώς θα γίνουμε ζούγκλα.'' 

Μέχρι πριν λίγο καιρό η ομάδα ΔΙΑΣ δεν είχε δώσει και τις καλύτερες εντυπώσεις αφού η κύρια ασχολία της ήταν το να κυνηγάει διαδηλωτές και να πουλάει μαγκιά σε μετανάστες και μικροπωλητές χωρίς άδεια ενώ είχε προηγηθεί και το περιστατικό του θανάσιμου τραυματισμού της 7χρονης τσιγγάνας στο Μενίδι από το μηχανάκι ενός άνδρα της ομάδας.

Όμως μετά τα τελευταία γεγονότα η στάση πολλών ανθρώπων άλλαξε. Κάτι το νεαρό της ηλικίας των δυο νεκρών, κάτι το ότι σκοτώθηκαν στην προσπάθειά τους να συλλάβουν τους δράστες μιας ληστείας σε περίπτερο, δεν ήθελε και πολύ για να τους βαφτίσουν ''ήρωες που θυσίασαν τη ζωή τους για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.'' 

Φυσικά η συγκινησιακή φόρτιση μεγάλου μέρους του κόσμου

έγινε αντικείμενο εκμετάλλευσης από την εξουσία, τα Μ.Μ.Ε και τους συνδικαλιστές της αστυνομίας. 

Τα τηλεπαράθυρα γέμισαν από κάθε λογής ακροδεξιούς που για μια ακόμα φορά ζητούσαν απελάσεις μεταναστών, ενδυνάμωση του ρόλου της αστυνομίας και αυστηρότερη καταστολή. 

Οι δράστες της δολοφονίας άθελά τους αποδείχτηκαν οι καλύτεροι σύμμαχοι των κρατιστών καθώς τώρα πλέον άνοιξε ο δρόμος για την μεγαλύτερη ασυδοσία των σωμάτων ασφαλείας ( των αφεντικών ) και μάλιστα με την έγκριση ή έστω ανοχή μεγάλου μέρους πολιτών. 

Οι συνέπειες δε θα αργήσουν να φανούν και θα είναι οδυνηρές. Όταν αύριο μεθαύριο πέσει κάποιος νεκρός από τις σφαίρες των μπάτσων όλοι θα σπεύσουν να δικαιολογήσουν το περιστατικό λέγοντας ότι ήταν νόμιμη αυτοάμυνα, ότι καλύτερα να σκοτώνει η αστυνομία παρά να αφήνει τους εγκληματίες να ξεφεύγουν έστω και αν πρόκειται για έναν άοπλο κλέφτη ή πορτοφολά. 

Ακόμα και σε περίπτωση που το θύμα είναι ένας τυχαίος περαστικός το θέμα θα θαφτεί γρήγορα λέγοντας ότι ήταν απλώς μια παράπλευρη απώλεια στον πόλεμο ενάντια στην εγκληματικότητα ή ότι έμοιαζε με ύποπτο και αυτό δικαιολογεί απόλυτα την εκτέλεσή του. 

Αν προηγουμένως τα πιστόλια των μπάτσων έβγαιναν με ευκολία, τώρα θα πάρουν στην κυριολεξία φωτιά. Φανταστείτε μόνο τι έχει να γίνει με τα άτομα του αναρχικού - αντιεξουσιαστικού χώρου που έχουν σταμπαριστεί ως τρομοκράτες. Πυρ στο ψαχνό και μετά θα βγουν να πουν στον κόσμο ότι αυτή είναι η σωστή αντιμετώπιση τέτοιων ατόμων. Οι μαύρες μέρες μόλις άρχισαν .....

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 9 Μαρτίου 2011 στη διεύθυνση http://eleftheria111.wordpress.com