Απαράδεκτοι γονείς

Πριν λίγα χρόνια που έμενα στην Αθήνα είχα πάει σε μια πορεία οργανωμένη από το Antifa. Εκεί λοιπόν σε κάποια φάση που κατεβαίναμε την Πατησίων πρόσεξα το εξής : Ένα ζευγάρι με το παιδί τους ( ένα αγοράκι των πρώτων τάξεων του Δημοτικού πιθανότατα ) ήταν στο πεζοδρόμιο και χάζευαν τις βιτρίνες των μαγαζιών την ώρα που δίπλα περνούσε η πορεία. Εκείνη τη στιγμή αρχίσαμε να φωνάζουμε τα συνθήματα ''ΟΥΤΕ ΣΥΝΟΡΑ ΟΥΤΕ ΣΤΡΑΤΟΙ , ΜΟΝΗ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΓΗ'' και ''ΚΑΤΩ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ , ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΑΣ ΓΙΑ ΟΒΙΔΕΣ'' ενώ έπεσαν και τα σχετικά τρικάκια. Το αγοράκι κοιτούσε με έκπληξη προς το μέρος μας και έκανε να μαζέψει ένα απ' τα τρικάκια που είχαν πέσει κοντά του. Ο πατέρας του αντιλαμβανόμενος τι γινόταν, πήγε δίπλα του και αφού του έστρεψε το πρόσωπο αλλού για να μη βλέπει πλέον την πορεία, μάζεψε τη γυναίκα του και χάθηκαν σε ένα στενό τραβολογώντας το παιδί τους.

Η όλη στάση τους μου δημιούργησε ερωτηματικά. Τι ήταν αυτό που τους πείραξε τόσο πολύ και έφυγαν άρον άρον; Στο κάτω κάτω ούτε πέτρες ούτε μολότοφ έπεφταν για να πει κανείς ότι ήθελαν να προστατέψουν το παιδί τους παίρνοντας το μακριά απ' το πεδίο συγκρούσεων. 

Προφανώς το πρόβλημά τους ήταν μη δει το παιδί τους την πορεία και επηρεαστεί από ακραίες – κατά τη γνώμη τους - απόψεις.

Είναι βέβαιο ότι οι συγκεκριμένοι γονείς είναι απ' αυτούς που γεμίζουν τα μυαλά των παιδιών τους με εθνικιστικές – φασιστικές μπούρδες του τύπου : ''οι ξένοι είναι κακοί και εγκληματίες που θέλουν να καταστρέψουν την Ελλάδα μας'' , ''οι Τούρκοι θέλουν να μας κατακτήσουν και γι' αυτό χρειαζόμαστε έναν πανίσχυρο στρατό να φυλάει τα σύνορά μας'' , ''οι Έλληνες είναι ανώτεροι απ' όλους γιατί όταν έχτιζαν Παρθενώνες οι άλλοι ζούσαν στα σπήλαια'' κτλ.

Το να ακούσει το παιδί τη διαφορετική άποψη θα ήταν γι' αυτούς μεγάλη συμφορά καθώς μετά θα υπήρχε περίπτωση να αναρωτηθεί πάνω σε όσα του είχαν διδάξει και ίσως ακόμα να άλλαζε γνώμη. 

Έτσι για να βγουν απ' τη δύσκολη θέση απλώς το έβαλαν στα πόδια και στέρησαν απ' το γιο τους την ευκαιρία να μάθει σε μικρή ηλικία πόσο εγκληματικός είναι ο εθνικισμός και ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός όλων των λαών.

Με αυτή τους την πράξη οι εν λόγω γονείς έδειξαν τι μέλλον ονειρεύονται για το γιο τους. Να παραδώσουν στην κοινωνία έναν ακόμα μαλάκα που θα κάθεται να τον ξεζουμίζουν τα αφεντικά του αδιαμαρτύρητα γιατί θα είναι περήφανος που βοηθάει την Ελληνική οικονομία να πάει μπροστά.  
Έναν ανεγκέφαλο που θα κατηγορεί τους ξένους για όλα του τα προβλήματα και σε περίπτωση πολέμου θα δώσει μέχρι και τη ζωή του για να προστατεύσει τα συμφέροντα των εκμεταλλευτών του τα οποία κρύβονται πίσω απ' τη λέξη ''πατρίδα''.  
Για τέτοιους γονείς το ενδεχόμενο να γίνει το παιδί τους ένας αντιρρησίας συνείδησης, ένας αντιεξουσιαστής είναι κάτι τόσο τρομακτικό που θα προτιμούσαν αντί γι' αυτό να έχουν στο σπίτι τους ένα φασίστα, στρατόκαυλο που θα επιστρέψει απ' τον πόλεμο είτε ως θριαμβευτής έχοντας σφάξει χιλιάδες ανθρώπους είτε ως ένα διαμελισμένο απ' τις οβίδες πτώμα μέσα σε ένα φέρετρο στολισμένο με τη γαλανόλευκη.   
Τέτοια άτομα μπορεί κανείς να τα βρει γύρω του πολύ εύκολα. Γεμίζουν κατά χιλιάδες τις πλατείες στις εθνικές εορτές και τις παρελάσεις, ενώ τρέχουν με τις φωτογραφικές μηχανές να αποθανατίσουν τους φαντάρους – γιους τους κατά την ορκωμοσία τους δηλώνοντας μάλιστα με καμάρι ότι για κάτι τέτοιες στιγμές ζουν. 

Αν θέλουμε μια καλύτερη ζωή χωρίς πολέμους, πατρίδες και σύνορα, στο χέρι μας είναι να αγωνιστούμε για να εξαλείψουμε αυτή την πανούκλα.

Το κείμενο δημοσιεύθηκε πρώτη φορά στις 23/03/2011 στη διεύθυνση http://eleftheria111.wordpress.com